Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 12 września 2024 r., sygn. II SA/Sz 395/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzena Iwankiewicz (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Patrycja Joanna Suwaj, Asesor WSA Krzysztof Szydłowski po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 12 września 2024 r. sprawy ze skargi E. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Szczecinie z dnia 29 kwietnia 2024 r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego uchyla zaskarżoną decyzję.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 5 lutego 2024 r., nr [...], Burmistrz I., dalej jako: "Burmistrz", "organ I instancji", odmówił przyznania E. S., dalej także jako: "strona", "skarżąca", prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością sprawowania opieki nad mężem A. S..

W uzasadnieniu decyzji wskazano, że przyczyną odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego jest fakt, iż strona do dnia 31 grudnia 2023 r. pobierała emeryturę.

Strona wniosła odwołanie od powyższej decyzji, w którym podniosła, że jej mąż jest niepełnosprawny od wczesnego dzieciństwa, a od 14 czerwca 2023 r. został zaliczony do znacznego stopnia niepełnosprawności. Podała również, że składając wniosek o świadczenie pielęgnacyjne, wystąpiła także do ZUS-u o zawieszenie emerytury.

Decyzją z dnia 29 kwietnia 2024 r., nr [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze, dalej jako: "Kolegium", "organ II instancji", utrzymało w mocy decyzję Burmistrza.

W uzasadnieniu decyzji Kolegium wyjaśniło, że od dnia 1 stycznia 2024 r. obowiązywać zaczęły przepisy ustawy o świadczeniach rodzinnych w nowym brzmieniu, dotyczące warunków przyznawania świadczenia pielęgnacyjnego, które to zmiany wprowadzone zostały ustawą z dnia 7 lipca 2023 r. o świadczeniu wspierającym (Dz. U. z 2023 r., poz. 1429). Zgodnie z art. 63 ust. 1 tej ustawy, w sprawach o świadczenie pielęgnacyjne i specjalny zasiłek opiekuńczy, o których mowa w ustawie zmienianej w art. 43 w brzmieniu dotychczasowym, do których prawo powstało do dnia 31 grudnia 2023 r., stosuje się przepisy dotychczasowe. Z powyższego wynika, że w niniejszym przypadku ustawodawca dał pierwszeństwo zasadzie dalszego działania przepisów dotychczasowych. Niewątpliwie zaś ustalając chwilę powstania prawa do świadczenia, o jakiej mowa we wskazanym przepisie, trzeba uwzględnić treść art. 24 ust. 2 ustawy o świadczeniach rodzinnych, z którego wynika, że prawo do świadczeń rodzinnych, w tym świadczenia pielęgnacyjnego, ustala się, począwszy od miesiąca, w którym wpłynął wniosek z prawidłowo wypełnionymi dokumentami. Aby zatem możliwe było w danej sprawie zastosowanie przepisów ustawy o świadczeniach rodzinnych w dotychczasowym brzmieniu, prawo do świadczenia pielęgnacyjnego wnioskodawcy powinno istnieć w momencie złożenia wniosku o to świadczenie, lub też powstać do dnia 31 grudnia 2023 r.