Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 7 października 2020 r., sygn. I SA/Gd 313/20

Podatek dochodowy od osób fizycznych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Irena Wesołowska (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Małgorzata Gorzeń, Sędzia NSA Elżbieta Rischka, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Beata Jarecka, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 7 października 2020 r. sprawy ze skargi A.B. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia 10 stycznia 2020 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2015 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

W dniu 2 maja 2016 r. A.B. złożył w Urzędzie Skarbowym zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w 2015 roku, w którym wykazał dochód z emerytur - rent krajowych oraz innych świadczeń w wysokości 46.966,68 zł oraz stratę z pozarolniczej działalności gospodarczej na poziomie 14.437,05 zł, stanowiącą różnicę między przychodem w wysokości 681.228,52 zł, a kosztami jego uzyskania w kwocie 695,665,57 zł.

Postanowieniem z dnia 17 kwietnia 2018 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego (dalej w skrócie zwany Naczelnikiem lub organem pierwszej instancji) wszczął wobec A.B. postępowanie podatkowe w sprawie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2015 r.

Decyzją z dnia 15 października 2019 r. Naczelnik określił A.B. zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2015 r. w wysokości 107.651 zł. Wysokość należnego zobowiązania podatkowego była następstwem ustalenia dochodu z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej w kwocie 402.162,09 zł i kosztów uzyskania przychodu w wysokości 326.033,11 zł. Organ pierwszej instancji zakwestionował bowiem prawo podatnika do zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodu wydatków udokumentowanych fakturami, w których jako wystawcy widnieją M.C. oraz "A" sp. z o. o. z siedzibą w J. (dalej w skrócie zwanej spółką A.B.), a także wydatków niezwiązanych z prowadzoną działalnością poniesionych na zakup m.in. rowerów, wyposażenia rowerowego, sprzętów, wyposażenia biurowego, mebli, odzieży, żywności oraz usług hotelowych. Organ nie uwzględnił również w rozliczeniu podwójnie zaewidencjonowanego kosztu ubezpieczenia komunikacyjnego a także odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od przyjętych do używania środków trwałych, tj. wyciskarki A. i wykrywacza metali.