Wyrok WSA w Lublinie z dnia 24 września 2020 r., sygn. II SA/Lu 281/20

Planowanie przestrzenne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski (sprawozdawca) Sędziowie Sędzia NSA Maria Wieczorek-Zalewska Asesor sądowy Jerzy Parchomiuk Protokolant Referent Radosław Dudek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 września 2020 r. sprawy ze skargi W. L. na uchwałę nr [...] Rady Gminy S. z dnia [...] r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla wybranych obszarów w Gminie S. stwierdza nieważność uchwały nr [...] Rady Gminy S. z dnia [...] r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla wybranych obszarów w Gminie S. w części dotyczącej § 6 ust. 3 i § 6 ust. 4.

Uzasadnienie

W. L. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie skargę na uchwałę Rady Gminy S. z dnia [...] r., Nr [...] w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla wybranych obszarów w gminie S. (Dz. Urz. Woj. L. z dnia [...] r. poz. 6828) żądając stwierdzenia nieważności jej § 6 ust. 3

i § 6 ust. 4, która jego zdaniem zostala podjęta z naruszeniem art. 15 ust. 2 pkt 8 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Zgodnie z treścią § 4 pkt 8 rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego ustalenia planu miejscowego dotyczące szczegółowych zasad i warunków scalania i podziału nieruchomości powinny zawierać określenie parametrów działek uzyskiwanych w wyniku scalania i podziału nieruchomości, w szczególności minimalnych lub maksymalnych szerokości frontów działek, ich powierzchni oraz określenie kąta położenia granic działek w stosunku do pasa drogowego. Prócz parametrów wymaganych wymienionymi przepisami w uchwale Nr [...] postanowiono dodatkowo, że dopuszcza się wydzielenie - w wyniku scalenia i podziału nieruchomości — nowych działek dla dojść i dojazdów oraz dróg i sieci uzbrojenia terenu, w tym niewyznaczonych na rysunku planu miejscowego (§ 6 ust. 3 uchwały). W § 6 ust. 4 wskazano minimalne parametry (powierzchnia działki, szerokość frontu działki, kąt położenia granicy działki w stosunku do pasa drogowego) działek uzyskanych dla dojść i dojazdów oraz dróg i sieci uzbrojenia terenu w wyniku scalania i podziału nieruchomości. Zdaniem Wojewody przedmiot unormowania § 6 ust. 3 i 4 nie stanowi elementu procedury scalania i podziału, o którym mowa w art. 101 i dalszych ustawy o gospodarce nieruchomościami. Celem unormowanej tam procedury scalania i podziału jest poprawa warunków przyszłego zagospodarowania poprzez stworzenie racjonalnej struktury obszarowej zgodnie z przeznaczeniem określonym w planie miejscowym. Scalanie i podział, o których mowa w art. 101-108 ustawy o gospodarce nieruchomościami, stosuje się wówczas, gdy nadmierne rozdrobnienie działek i niekorzystne ich ukształtowanie uniemożliwia zagospodarowanie ich w sposób przewidziany w planie miejscowym. Aby nadmiernie rozdrobnione i niekorzystnie ukształtowane działki można było racjonalnie wykorzystać zgodnie z planem miejscowym muszą one być najpierw scalone, a później na nowo podzielone na działki gruntu. O scalaniu i podziale decyduje władczo rada gminy w drodze uchwały (art. 102 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami). Efektem uchwały o scaleniu i podziale nieruchomości jest stworzenie najkorzystniejszej konfiguracji przestrzenno-powierzchniowej dla zagospodarowania tych nieruchomości zgodnie z przeznaczeniem określonym w planie miejscowym. W wyniku scalania i podziału powstają działki gruntu o parametrach określonych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, tj. minimalnych lub maksymalnych szerokości frontów działek, ich powierzchni oraz określenie kąta położenia granic działek w stosunku do pasa drogowego. Jednym z prawnie określonych elementów możliwości zagospodarowania nieruchomości jest ich dostęp do drogi publicznej, który musi być zagwarantowany już w chwili określania kształtu działek gruntu tworzonych w ramach scalenia i podziału, jako najmniejszych jednostek powierzchni gruntu nadających się do zabudowy, a które staną się w przyszłości odrębnymi nieruchomościami. Utworzenie układu dróg służących obsłudze komunikacyjnej obszaru poddanego scaleniu i podziałowi polega na ich geodezyjnym wydzieleniu z tego obszaru i przejęciu na rzecz odpowiednio: gminy, powiatu, samorządu województwa lub Skarbu Państwa. Nie ulega więc wątpliwości, że w ramach scalenia i podziału wydzielane są działki gruntu tylko pod drogi publiczne i pod poszerzenie takich dróg, ponieważ tylko pod taki charakter dróg (cele publiczne) dotychczasowy właściciel i użytkownik wieczysty może utracić swoje prawo do tej części swojej nieruchomości, i to w dodatku z mocy samego prawa. Nie wydziela się zatem działek gruntu pod drogi wewnętrzne, chyba że działki te pozostaną własnością dotychczasowego właściciela lub pozostaną w dotychczasowym użytkowaniu wieczystym i ich wydzielenie będzie zgodne z takim przeznaczeniem określonym w planie miejscowym. Wydzielanie działek gruntu pod