Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 26 sierpnia 2020 r., sygn. II SA/Gd 43/20

Komunalizacja mienia; Gospodarka mieniem

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jacek Hyla Sędziowie: Sędzia WSA Bartłomiej Adamczak Asesor WSA Magdalena Dobek-Rak (spr.) Protokolant Asystent sędziego Krzysztof Pobojewski po rozpoznaniu w dniu 26 sierpnia 2020 r. w Gdańsku na rozprawie sprawy ze skargi A Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 22 października 2019 r. nr [...] w przedmiocie nabycia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości oddala skargę.

Uzasadnienie

A. wniosło do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 22 października 2019 r. nr [...], utrzymującą w mocy decyzję Prezydenta Miasta z dnia 30 kwietnia 2019 r., nr [...].

Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym i prawnym:

A. w dniu 15 kwietnia 2014 r. złożyła do Prezydenta miasta wniosek o wydanie decyzji stwierdzającej nabycie z mocy prawa z dniem 5 grudnia 1990 r. przez B. prawa użytkowania wieczystego gruntu położonego w G., przy ulicy S. [...], obejmującego działki nr [...], [...] oraz częściowo działkę [...], obręb [...] oraz przy ulicy D. S. [...] obejmującego działkę nr [...], wraz z własnością posadowionych na tych działkach budynków i budowli. Jako podstawę prawną wskazano art. 2 ust. 1- 3 w zw. z art. 2a ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz. U. z 1990 r., Nr 79, poz. 464 ze zm.).

Prezydent Miasta decyzją z dnia 11 czerwca 2014 r. umorzył postępowanie jako bezprzedmiotowe z uwagi na likwidację B., którego ogólnym następcą prawnym jest Gmina Miasta, natomiast A. jest nowym, odrębnym podmiotem gospodarczym, założonym w oparciu o przepisy prawa handlowego i nie jest następcą prawnym zlikwidowanego przedsiębiorstwa komunalnego.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia 7 października 2014 r. uchyliło w całości decyzję organu I instancji i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia, wskazując, że wnioskująca Spółka posiada status strony, zaś organ ma obowiązek rozpoznać wniosek merytorycznie.