Wyrok WSA w Krakowie z dnia 21 lipca 2020 r., sygn. III SA/Kr 1388/19

Policja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Renata Czeluśniak Sędziowie: WSA Bożenna Blitek (spr.) WSA Ewa Michna po rozpoznaniu w dniu 21 lipca 2020 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi T. S. na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji z dnia 12 listopada 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wypłaty wyrównania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Komendanta Miejskiego Policji z dnia [...] 2019 r. nr [...]

Uzasadnienie

Pismem z dnia 21 listopada 2018 r. T. S. zwrócił się do Komendanta Miejskiego Policji z wnioskiem o ponowne ustalenie wysokości należnego mu ekwiwalentu z tytułu niewykorzystanego urlopu wypoczynkowego i nie wykorzystanego urlopu dodatkowego w związku ze zwolnieniem go ze służby w Policji. W uzasadnieniu wniosku T. S. podał, że ze służby w Policji został zwolniony z dniem 25 lutego 2010 r. Na podstawie art. 115a ustawy o Policji wypłacono mu ekwiwalent za niewykorzystany urlop wypoczynkowy/dodatkowy. T. S. wskazał, że wyrokiem z dnia 30 października 2018 r. sygn. akt K 7/15 Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 115a ustawy o Policji w zakresie, w jakim ustala wysokość ekwiwalentu za 1 dzień niewykorzystanego urlopu w wymiarze 1/30 części miesięcznego uposażenia jest niezgodny z Konstytucją RP. Zdaniem T. S., jego wniosek jest więc zasadny, gdyż wysokość należnego mu ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy/ dodatkowy ustalono na podstawie art. 115a ustawy o Policji uznanego przez TK za sprzeczny z Konstytucją, z zastosowaniem mnożnika 1/30, znacznie mniej korzystnego niż te, które są stosowane wobec funkcjonariuszy pozostałych służb mundurowych. Tym samym jego świadczenie z tego tytułu zostało w sposób krzywdzący znacząco obniżone. W przekonaniu wnioskodawcy, racjonalnym i sprawiedliwym rozwiązaniem, szczególnie z punktu widzenia emeryta lub rencisty policyjnego, jest zastosowanie mnożnika 1/21, znanego na gruncie analogicznych uregulować ustawowych, który może wyrównać poniesioną stratę powstałą w wyniku wcześniejszego zastosowania przepisu uznanego przez TK za sprzeczny z Konstytucją RP.