Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 9 stycznia 2020 r., sygn. I SA/Wr 654/19

Podatek dochodowy od osób fizycznych

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Tkacz-Rutkowska, Sędziowie: Sędzia WSA Anetta Makowska-Hrycyk (sprawozdawca) Sędzia WSA Jadwiga Danuta Mróz, Protokolant: starszy specjalista Paulina Wódka, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 9 stycznia 2020 r. sprawy ze skargi K. S. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we W. z dnia [...] maja 2019 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2017 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję w całości II. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we W. na rzecz K. S. kwotę 4 017 zł (cztery tysiące siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi K. S. (dalej: Skarżący) jest decyzja Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we W. (dalej: Dyrektor IAS, organ odwoławczy) z [...] maja 2019 r. nr [...] utrzymująca w mocy decyzję Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego we W. z [...] listopada 2018 r. nr [...] w sprawie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2017 r. w kwocie 73 790 zł.

Z akt sprawy wynika, że Skarżący złożył zeznanie podatkowe PIT-37 o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w 2017 r. i wykazał w nim m.in. przychód ze stosunku pracy, do którego mają zastosowania koszty 50% w związku z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2016 r., poz. 2023 ze zm.; dalej: u.p.d.o.f.) w kwocie 147 042, 67 zł.

W wyniku dokonanych czynności sprawdzających organ I instancji stwierdził, że ww. zeznanie nie było zgodne z informacją o dochodach PIT-11 wystawioną przez płatnika i pracodawcę Skarżącego - A Sp. z o.o. - w zakresie wykazania 50% kosztów uzyskania przychodów. W toku postępowania podatkowego z kolei, organ I instancji ustalił, że Skarżącego z A sp. z o. łączy stosunek pracy (początkowo asystent menedżera inwestycji budowlanych, następnie - dyrektor partnera w pełnym wymiarze czasu pracy na czas określony) na podstawie umowy o pracę z 1 marca 2005 r. W umowie tej zawarto (§ 11) postanowienie dotyczące wynagrodzenia za przeniesienie praw autorskich dotyczących utworów, które Skarżący opracowuje w ramach umowy o pracę. Z wyjaśnień Skarżącego wynikało, że honorarium z tytułu pracy twórczej otrzymuje w momencie wypłaty wynagrodzenia zasadniczego, w którym zawarte jest wynagrodzenie za stworzone utwory. Tworzenie utworów wynika z obowiązków służbowych. Skarżący zastosował i wykazał w zeznaniu PIT-37 za 2017 r. 50% koszty uzyskania przychodów do części wynagrodzenia z uwagi na uzyskaną interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego z [...] września 2015 r. nr [...] wydaną przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej. Skarżący przedstawił m.in. wydruk z elektronicznego zestawienia czasu pracy w roku 2017 z podziałem całkowitego czasu pracy oraz czasu na czasu poświęconego na realizację projektów budowlanych. Organ I instancji pozyskał również informację pisemną od pracodawcy Skarżącego, z której wynika, że Skarżący brał udział w ramach wykonywania obowiązków pracowniczych w pracach zespołów projektowych, których działania doprowadziły do powstania utworów w rozumieniu art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i był ich współtwórcą. Wynagrodzenie zaś uzależnione jest od zajmowanego stanowiska i pełnionych funkcji/realizowanych zadań oraz obejmuje także honorarium za przeniesienie praw do utworów, jakie powstają w związku ze świadczeniem pracy. Dalej wskazał, że honorarium za przeniesienie autorskich praw majątkowych do utworów jest uwzględnione w wynagrodzeni, ale jego wartość nie została wyszczególniona w umowie. Niezastosowanie przez pracodawcę przy obliczaniu zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu wynagrodzenia Skarżącego podwyższonych 50% kosztów uzyskania przychodów wynika z decyzji biznesowej pracodawcy. Pracodawca prowadzi ewidencję czasu pracy, lecz zgodnie z praktyką przyjętą w branży, służy ona przede wszystkim określeniu, ile roboczogodzin pracownik przepracował na danym projekcie technicznym. Skarżący zaś dodatkowo wyjaśnił - w ramach wypowiedzenia się co do zebranego w sprawie materiału dowodowego, że Na podstawie prowadzonej ewidencji czasu pracy w precyzyjny sposób można rozgraniczyć czas poświęcony na tworzenie projektów oraz pozostał aktywność zawodową Skarżącego. Pozwala to dokładnie określić wysokość wynagrodzenia, jaka przypada na wynagrodzenie z tytułu przeniesienia na pracodawcę praw do utworu i w związku z tym Skarżącemu służy prawo do zastosowania do przychodu uzyskanego z tytułu wykonywania pracy twórczej art. 22 ust. 9 pkt 3 u.p.d.o.f.