Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 16 stycznia 2020 r., sygn. II SA/Po 399/19

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Izabela Paluszyńska Sędziowie Sędzia WSA Wiesława Batorowicz (spr.) Asesor WSA Jan Szuma Protokolant st. sekr. sąd. Mariola Kaczmarek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 stycznia 2020 r. sprawy ze skargi A. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] lutego 2019 r. Nr [...] w przedmiocie należności z tytułu nienależnie pobranych świadczeń; I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta [...] z dnia [...] czerwca 2014 r. Nr [...], II. umarza postępowanie administracyjne w całości.

Uzasadnienie

Prezydenta Miasta [...] decyzją z dnia [...] września 2012 r. nr [...] ustalił A. C. należność z tytułu nienależnie pobranych świadczeń - zasiłków okresowych, zasiłku celowego specjalnego oraz zasiłków celowych na zakup żywności, butów, na opłacenie faktur za gaz, przyznanych decyzjami z dnia [...] lutego 2011 r., z dnia [...] lutego 2011 r., z dnia [...] kwietnia 2011 r., z dnia [...] kwietnia 2011 r., z dnia [...] czerwca 2011 r., z dnia [...] września 2010 r., z dnia [...] grudnia 2010 r., do zwrotu w łącznej kwocie [...]zł.

Organ wskazał, iż w oparciu o posiadane dane dotyczące przepływu środków przez rachunek bankowy A. C. należy uznać, że strona od [...] lutego 20111 r. do dnia [...] czerwca 2011 r. oraz w okresie od [...] września 2010 r. do [...] grudnia 2010 r. posiadała na swoim koncie środki, z których mogła korzystać, a których to środków nie wskazała w trakcie wywiadu środowiskowego. Zaznaczono, że strona w trakcie przeprowadzanych wywiadów środowiskowych każdorazowo wskazywała na brak jakichkolwiek zasobów pieniężnych.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia [...] lutego 2013 r. Nr [...], po rozpoznaniu odwołania A. C., utrzymało powyższą decyzję w mocy. Organ odwoławczy uznał, że organ I instancji trafnie stwierdził, iż strona nie poinformowała pracownika socjalnego o środkach będących na rachunku bankowym strony. Jednocześnie pracownik socjalny nie znalazł podstaw, by skorzystać z wystąpienia z wnioskiem w oparciu o art. 104 ust. 4 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej. Zdaniem Kolegium, postępowanie dowodowe przeprowadzone przez organ I instancji bezspornie wykazało, że były wypłacane stronie świadczenia z pomocy społecznej, mimo braku możliwości przyznania takich świadczeń z uwagi na przekroczenie kryterium dochodowego. Kolegium dodało, że organ I instancji z urzędu przeprowadził postępowania pod kątem zasadności zastosowania art. 104 ust. 4 ww. ustawy , ale nie znalazł przesłanek do jego zastosowania.