Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 28 stycznia 2020 r., sygn. II SA/Ol 1108/19

Zagospodarowanie przestrzenne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Beata Jezielska po rozpoznaniu w dniu 28 stycznia 2020r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze sprzeciwu "[...]" S.A. w G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego oddala sprzeciw. WSA/wyr.1 - sentencja wyroku

Uzasadnienie

Decyzją z (...), wydaną na podstawie art. 1 ust. 2, art. 4 ust. 2 pkt 1, art. 50 ust. 1, art. 51 ust. 1 pkt 2 , art. 53 ust. 4 pkt 6 i 8 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jednolity Dz.U. z 2018 r. poz. 1945 ze zm., dalej jako: u.p.z.p.), po rozpatrzeniu wniosku (...) S.A. Oddział w O. (dalej jako: inwestor lub strona skarżąca), Burmistrz Miasta P. ustalił lokalizację inwestycji celu publicznego polegającą na budowie sieci elektroenergetycznej kablowej nn 0,4 kV, na działkach nr (...),(...),(...),(...), położonych w miejscowości G., obręb G., gmina P., określonej w załączniku graficznym stanowiącym integralną część decyzji. W decyzji organ zawarł ustalenia dotyczące funkcji i rodzaju zabudowy, szczegółowe zasady zagospodarowania terenu oraz jego zabudowy, ustalenia dotyczące ochrony środowiska i zdrowia ludzi oraz dziedzictwa kulturowego i zabytków oraz dóbr kultury współczesnej, warunki obsługi w zakresie infrastruktury technicznej i komunikacji oraz wymagania dotyczące ochrony interesów osób trzecich. W uzasadnieniu decyzji organ I instancji przedstawił przebieg postępowania w niniejszej sprawie. Podniesiono, że Samorządowe Kolegium Odwoławcze w O. dwukrotnie - decyzjami z (...) oraz z (...) uchyliło rozstrzygnięcia organu I instancji z (...) oraz z (...) w sprawie ustalenia lokalizacji opisanej wyżej inwestycji celu publicznego. Po ponownym rozpatrzeniu sprawy wskazano, że teren objęty wnioskiem znajduje się na obszarze, na którym brak jest miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Podniesiono, że planowana inwestycja - zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z 9 listopada 2010r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz.U. z 2016 r. poz. 71) - nie jest zaliczana do przedsięwzięć mogących zawsze znacząco oddziaływać na środowisko ani do przedsięwzięć mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko. Nie jest również wymagane sporządzenie raportu o odziaływaniu na środowisko i uzyskanie decyzji o uwarunkowaniach środowiskowych realizacji przedsięwzięcia. W ocenie organu I instancji projektowana inwestycja wpisuje się w katalog inwestycji celu publicznego, określony w art. 6 pkt 4 ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 2204 ze zm., dalej jako: u.g.n.). Organ zawarł przy tym wywody odnoszące się do budowy stacji bazowej telefonii komórkowej. Wskazano, że zgodnie z art. 53 ust. 3 u.p.z.p. została przeprowadzona analiza warunków i zasad zagospodarowania terenu oraz jego zabudowy, wynikających z przepisów odrębnych oraz stanu faktycznego i prawnego terenu, na którym przewiduje się realizację inwestycji, która wykazała możliwość realizacji planowanego zamierzenia zgodnie z warunkami określonymi w decyzji. Zaznaczono, że do proponowanej lokalizacji inwestycji celu publicznego nie wniesiono zastrzeżeń. Projektowana inwestycja jest również zgodna z przepisami odrębnymi, w tym z przepisami ustawy z 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (t. j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1614 ze zm.), a także uchwały Nr (...) Sejmiku Województwa (...) z dnia (...) w sprawie Obszaru Chronionego Krajobrazu (...) (Dz.Urz. Woj. (...)).