Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 3 grudnia 2019 r., sygn. II SA/Wr 667/19

Planowanie przestrzenne

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Olga Białek Sędziowie: Asesor WSA Wojciech Śnieżyński Sędzia WSA Gabriel Węgrzyn /sprawozdawca/ Protokolant specjalista Magda Minkisiewicz po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 3 grudnia 2019 r. sprawy ze skargi A Sp. z o.o. z/s w L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na zagospodarowaniu terenu pod działalność zakładu zbierania odpadów, odzysku odpadów oraz produkcji bloczków betonowych uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji.

Uzasadnienie

Decyzją z [...] ([...]) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w L. (dalej jako "SKO") - po rozpatrzeniu odwołania A sp. z o.o. w L. - utrzymało w mocy decyzję Prezydenta L. z [...] (nr [...]) odmawiającą ustalenia na rzecz A Sp. z o.o. z siedzibą w L. (dalej jako "skarżąca") warunków zabudowy terenu położonego w L. przy ul. D., na działce nr [...], obręb P., dla inwestycji polegającej na zagospodarowaniu terenu pod działalność zakładu zbierania odpadów, odzysku odpadów oraz produkcji bloczków betonowych.

Powyższa decyzja jest trzecią w sprawie. Poprzednie decyzje organu pierwszej instancji z [...] (nr [...]) oraz z [...] (nr [...]), odmawiające ustalenia warunków zabudowy, były w postępowaniu odwoławczym uchylane z przyczyn procesowych decyzjami SKO z [...] (nr [...]) oraz z [...] (nr [...]), a sprawę przekazywano do ponownego rozpatrzenia.

Obecnie SKO stwierdziło, że kolejna decyzja organu pierwszej instancji zasługuje na utrzymanie w mocy, bowiem w sprawie nie wystąpiły przesłanki materialnoprawne ustalenia warunków zabudowy określone w art. 61 ust. 1 pkt 1 i 3 ustawy z 27 III 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 2017 r. poz. 1073, ze zm.) - dalej jako "upzp". SKO podzieliło stanowisko organu pierwszej instancji co do braku przesłanki dobrego sąsiedztwa oraz niewystarczającego uzbrojenia terenu w infrastrukturę wodociągową.