Wyrok WSA w Warszawie z dnia 15 października 2019 r., sygn. I SA/Wa 94/19
Administracyjne postępowanie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Gabriela Nowak (spr.) Sędziowie WSA Bożena Marciniak WSA Monika Sawa Protokolant referent stażysta Aneta Suchecka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 października 2019 r. sprawy ze skargi B. W. - J. i P. W. na decyzję Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia [...] listopada 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę.
Uzasadnienie
Minister Inwestycji i Rozwoju decyzją z [...] listopada 2018 r. nr [...] uchylił decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z [...] czerwca 2017 r. nr [...] odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji Wojewody [...] z [...] września 1994 r. nr [...] i umorzył postępowanie przed organem pierwszej instancji.
Decyzja wydana została w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Wojewoda [...] decyzją z [...] września 1994 r., na podstawie art. 2 ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz.U. Nr 79 poz. 464 ze zm.), powoływanej dalej jako "ustawa uwłaszczeniowa", stwierdził nabycie z mocy prawa z dniem 5 grudnia 1990 r. przez Zakłady Mechaniczne [...] w M. prawa użytkowania wieczystego gruntu stanowiącego własność Skarbu Państwa, będącego w zarządzie ww. Zakładów, położonego w M. przy ul. [...], obejmującego dz. nr [...] o pow. [...] m2.
Z wnioskiem o stwierdzenie nieważności ww. decyzji w dniu 5 listopada 2013 r. wystąpiły B. W. i P. W. (dalej jako "skarżące"), zarzucając organowi rażące naruszenie prawa z uwagi na naruszenie praw osób trzecich, tj. nie rozpatrzenie wniosku poprzedniego właściciela o zwrot nieruchomości stanowiącej przedmiot uwłaszczenia.
Minister Infrastruktury i Budownictwa decyzją z [...] czerwca 2017 r. odmówił stwierdzenia nieważności decyzji Wojewody [...] z [...] września 1994 r. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia podniósł, że zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy uwłaszczeniowej z dniem 5 grudnia 1990 r. uwłaszczono państwowe i komunalne osoby prawne posiadające w zarządzie grunt stanowiący własność Skarbu Państwa lub gminy. Jednocześnie uwłaszczenie nie mogło naruszać praw osób trzecich. Z akt sprawy wynika, że decyzją Naczelnika Miasta M. z [...] kwietnia 1978 r. nr [...] wywłaszczono na rzecz Skarbu Państwa nieruchomość o pow. [...] m2 położoną w M. ozn. jako pgr nr [...] zapisaną w księdze wieczystej nr [...], stanowiącą własność E. W. Spadek po E. W., na podstawie aktu poświadczenia dziedziczenia z [...] grudnia 2009 r. Rep. [...], nabyły skarżące, będące córkami zmarłego. Z powyższego wynika, że w dniu 5 grudnia 1990 r. przedmiotowa nieruchomość stanowiła własność Skarbu Państwa, jak również pozostawała w zarządzie Zakładów Mechanicznych [...] w M., co wynika z decyzji Naczelnika Miasta M. z [...] lipca 1986 r. nr [...] w sprawie ustalenia opłat za zarząd m.in. dz. nr [...]. Zdaniem organu nadzoru, powyższe okoliczności, które Wojewoda [...] uznał za podstawę decyzji uwłaszczeniowej, nie zostały zakwestionowane przez strony postępowania nadzorczego i nie budzą wątpliwości. Spełnione byłyby zatem przesłanki uwłaszczenia zawarte w art. 2 ust. 1 ustawy uwłaszczeniowej, jeżeli uwłaszczeniem nie naruszono praw osób trzecich. Badając tę kwestię organ ustalił, że pismem z 11 stycznia 1993 r. były właściciel gruntu wystąpił do Burmistrza Miasta M. (data wpływu 21 stycznia 1993 r.) o zwrot wywłaszczonej nieruchomości. Powyższy wniosek został przekazany do rozpatrzenia według właściwości Kierownikowi Urzędu Rejonowego w T. przy piśmie z 29 stycznia 1993 r. E. W. w ww. wniosku wskazał, że żąda "zwrotu nieprawnie zabranych i doprowadzenie wszystkich 6 działek do użytku". Analiza wniosku z 11 stycznia 1993 r. wykazała, że dotyczy on m.in. nieruchomości objętej przedmiotową decyzją uwłaszczeniową, tj. dz. nr [...] o pow. [...] m2, wydzielonej z dawnej parceli nr [...]. Wniosek o zwrot nieruchomości wywłaszczonej został zatem złożony przed wydaniem decyzji uwłaszczeniowej z [...] września 1994 r. Jak wynika jednocześnie z akt sprawy, wniosek ten został rozpatrzony, bowiem w aktach Urzędu Rejonowego w T. znajduje się pismo Kierownika Urzędu Rejonowego w T. z [...] listopada 1993 r. znak: [...], w treści którego stwierdzono, że z uwagi na wykorzystanie wywłaszczonej nieruchomości na cel zgodny z wywłaszczeniem nie ma możliwości jej zwrotu. Jakkolwiek pismo to nie zachowuje klasycznej formy decyzji administracyjnej, to jednak zawiera elementy pozwalające uznać je za decyzję administracyjną, którą zakończono postępowanie w sprawie z wniosku z 11 stycznia 1993 r. o zwrot nieruchomości. Zawiera bowiem rozstrzygnięcie właściwego organu, którym orzeczono o braku możliwości zwrotu przedmiotowej nieruchomości, podpis osoby uprawnionej do jej wydania, tj. inż. W. K. działającej z upoważnienia Kierownika Urzędu Rejonowego w T., oznaczenie organu je wydającego, tj. Kierownika Urzędu Rejonowego w T. oraz adresata decyzji - E. W. Decyzja ta nie została zaskarżona w administracyjnym toku instancji. W ocenie organu powyższe oznacza, że w dniu wydania decyzji uwłaszczeniowej brak było w obrocie prawnym roszczeń osób trzecich, bowiem postępowanie o zwrot nieruchomości zostało zakończone rozstrzygnięciem z [...] listopada 1993 r. W tej sytuacji nie sposób uznać, aby decyzja Wojewody [...] z [...] września 1994 r. została wydana z rażącym naruszeniem prawa, jak również aby była obarczona inną wadą, o której mowa w art. 156 § 1 pkt 1 i 3-7 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (wówczas Dz.U. z 2016 r. poz. 23 ze zm.), powoływanej dalej jako "K.p.a."