Wyrok WSA w Kielcach z dnia 30 października 2019 r., sygn. II SA/Ke 620/19

Nieruchomości

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Armański (spr.), Sędziowie Asesor WSA Agnieszka Banach, Sędzia WSA Jacek Kuza, Protokolant, po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 30 października 2019 r. sprawy ze skargi [...] na postanowienie Wojewody z dnia [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania oddala skargę.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia [...] Wojewoda, po rozpatrzeniu odwołania A. B. i M. B. od decyzji Starosty [...] z dnia [...] orzekającej o ustaleniu, że nieruchomość oznaczona w ewidencji gruntów gm. [...] jako działki nr: [...] i [...]o łącznej pow. 0,0200 ha, stanowi mienie gminne, w części dotyczącej działki nr 182, stwierdził niedopuszczalność odwołania A. B. i M. B. od ww. decyzji.

Uzasadniając podjęte na podstawie art. 134 K.p.a. rozstrzygnięcie Wojewoda [...] przytoczył art. 8 ust. 1 i art. 8 m znowelizowanej od dnia 1 stycznia 2016 r. ustawę z dnia 29 czerwca 1963 r. o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych (Dz. U. z 2016 r. poz. 703). Podkreślił, że jedną z pierwszych czynności, jaką należało podjąć po wpłynięciu odwołania od ww. decyzji organu I instancji było ustalenie, czy osoby odwołujące się posiadają przymiot strony postępowania w rozumieniu art. 127 § 1 K.p.a. i tym samym, czy służy im prawo do wniesienia odwołania. Zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem przymiot strony w postępowaniu administracyjnym o uznaniu nieruchomości za mienie gromadzkie posiada osoba, której w dniu 5 lipca 1963 r. przysługiwało prawo własności do nieruchomości, lub też następca prawny tej osoby. Późniejsze zmiany w sytuacji prawnej i sposobie użytkowania nieruchomości stanowiącej przedmiot postępowania mają znaczenie tylko o tyle, o ile pomocne są dla ustalenia stanu tej nieruchomości istniejącego w dniu 5 lipca 1963 r. W odwołaniu z dnia 12 lutego 2019r. wskazano, że objęta decyzją Starosty nieruchomość od lat stanowi własność odwołujących się tj.: A. B. i M. B., którzy regularnie wraz z sąsiadem (właściciel działki nr 180) uiszczają wszelkie należności z tego tytułu oraz systematycznie użytkują tę nieruchomość. Natomiast do odwołania nie zostały dołączone żadne dowody świadczące, że A. B.emu i M. B. lub ich poprzednikom prawnym, przysługiwało prawo własności do tej nieruchomości w jakimkolwiek czasie. Do odwołania dołączono jedynie: