Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 25 września 2019 r., sygn. II SA/Wr 368/19

Administracyjne postępowanie; Nieruchomości

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Olga Białek Sędzia WSA Gabriel Węgrzyn Asesor WSA Wojciech Śnieżyński (spr.) po rozpoznaniu w Wydziale II na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 25 września 2019 r. sprawy ze skargi J. W. i J. W. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego we [...] z dnia [...] marca 2019 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności postanowienia opiniującego pozytywnie wstępny podział nieruchomości oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

Postanowieniem z [...].03.2019 r., nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze [...], po rozpatrzeniu wniosku J. W. i J. W. o ponowne rozpatrzenie sprawy, zakończonej postanowieniem Samorządowego Kolegium Odwoławczego we [...] z [...].10.2018 r., nr [...], stwierdzającym nieważności postanowienia Wójta Gminy [...] z [...].09.2016 r., nr [...], zatwierdzającego pozytywnie wstępny projekt podziału nieruchomości położonej w [...], oznaczonej geodezyjnie jako działka gruntu nr [...],[...], obręb [...]- utrzymało w mocy zaskarżone postanowienie.

W motywach rozstrzygnięcia Kolegium wskazało, że przedmiotem postępowania nadzwyczajnego było postanowienie o pozytywnym zaopiniowaniu zgodności projektu podziału z planem miejscowym. Stosownie do stanu prawnego obowiązującego w dniu podjęcia wyeliminowanego postanowienia, tj. [...].09.2016 r. przepis art. 96 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2015 r., poz. 1774 zez m.) - dalej: "u.g.n." stanowi o tym, że podziału nieruchomości dokonuje się na podstawie decyzji administracyjnej wójta, burmistrza lub prezydenta miasta zatwierdzającej podział. Z kolei w myśl art. 93 ust. 1 u.s.g., podziału nieruchomości można dokonać, jeżeli jest on zgodny z ustaleniami planu miejscowego. W razie braku tego planu stosuje się przepisy art. 94. Zgodnie natomiast z art. 92 ust 1 u.g.n., przepisów działu III rozdziału 1 nie stosuje się do nieruchomości położonych na obszarach przeznaczonych w planach miejscowych na cele rolne i leśne, a w przypadku braku planu miejscowego do nieruchomości wykorzystywanych na cele rolne i leśne, chyba że dokonanie podziału spowodowałoby konieczność wydzielenia nowych dróg niebędących niezbędnymi drogami dojazdowymi do nieruchomości wchodzących w skład gospodarstw rolnych albo spowodowałoby wydzielenie działek gruntu o powierzchni mniejszej niż 0,3000 ha. Kolegium podkreśliło, że na gruncie rozpatrywanej sprawy, dopuszczalność podziału została ograniczona dyspozycją art. 93 ust. 2a u.g.n., który stanowi, że podział nieruchomości położonych na obszarach przeznaczonych w planach miejscowych na cele rolne i leśne, a w przypadku braku planu miejscowego - wykorzystywanych na cele rolne i leśne, powodujący wydzielenie działki gruntu o powierzchni mniejszej niż 0,3000 ha, jest możliwy tylko pod warunkiem, że nowo projektowane działki zostaną przeznaczone na powiększenie sąsiedniej nieruchomości lub dokonana zostanie regulacja granic między sąsiadującymi nieruchomościami. Przepisu tego nie stosuje się w przypadku podziałów nieruchomości, o których mowa w art. 95 ustawy, tj. - m.in. - gdy podział następuje w celu wydzielenia działki budowlanej, jeżeli budynek został wzniesiony na tej działce przez samoistnego posiadacza w dobrej wierze (pkt 2). Jednakże - stosownie do § 2 ust. 3 rozporządzenia - cel podziału gruntu rolnego lub leśnego, o którym mowa w art. 93 ust. 2a i art. 95 u.g.n., musi jednoznacznie wynikać z treści wniosku inicjującego postępowanie.