Postanowienie WSA w Krakowie z dnia 24 września 2019 r., sygn. III SAB/Kr 125/19

Odrzucenie skargi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bożenna Blitek Sędziowie WSA Renata Czeluśniak (spr.) WSA Barbara Pasternak po rozpoznaniu w dniu 24 września 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi K. J. na bezczynność Komendanta Powiatowego Policji w przedmiocie ustalenia okresów, za które nabyte zostało prawo od urlopu dodatkowego postanawia skargę odrzucić.

Uzasadnienie

W dniu 17 czerwca 2019 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie za pośrednictwem Komendanta Powiatowej Policji, skarżący K. J. wniósł skargę na bezczynność ww. organu w przedmiocie jego wniosku z dnia 16 kwietnia 2019 r.. We wniosku tym wniósł o ustalenie okresów, za które nabył prawo do urlopów dodatkowych w związku z prowadzonym nasłuchem radiowym. Skarżący wskazał, że pomimo upływu terminu instrukcyjnego organ milczy, bez odmówienia wszczęcia postępowania aktem administracyjnym, na który przysługiwałoby mu postępowanie kontroli instancyjnej i pozainstancyjnej. Brak jest też informacji o przyczynach zwłoki.

Skarżący wniósł wobec powyższego "o zobowiązanie skarżonego organu do niezwłocznego załatwienia wniosku strony z dnia 16 kwietnia 2019 roku aktem administracyjnym", "stwierdzenie, czy milczenie organu posiada charakter rażącego, czy też nie naruszenia prawa."

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie. W uzasadnieniu Komendant wskazał, że w dniu 16 stycznia 2019 r. do Komendy Powiatowej Policji, za pośrednictwem Poczty Polskiej, wpłynęły dwa jednobrzmiące pisemne wnioski K. J. o ustalenie okresów służby, w trakcie których nabył prawo do urlopów dodatkowych w związku z prowadzeniem nasłuchu radiowego, a w konsekwencji ustalenia i przyznania prawa do tych urlopów, w związku z brakiem możliwości ich udzielenia w naturze, były policjant wnioskował o przyznanie ekwiwalentu pieniężnego względnie w razie niedopuszczalności przyznania ekwiwalentu, o przyznanie odszkodowania. Swoje roszczenia motywował obowiązkiem pracodawcy do ochrony każdej osoby wykonującej działalność zarobkową, objęcia ochroną BHP i medycyny służby, a w tym przeciwdziałania czynnikom szkodliwym, czy uciążliwości w wykonywaniu obowiązków, czego przejawem jest prawo do urlopów dodatkowych. Wysuwane roszczenia wynikały z treści otrzymanego Zaświadczenia Komendanta Powiatowego Policji z dnia 17 stycznia 2011 r., znak: [...].