Wyrok WSA w Kielcach z dnia 26 września 2019 r., sygn. II SA/Ke 519/19

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sylwester Miziołek, Sędziowie Sędzia WSA Renata Detka (spr.), Asesor WSA Agnieszka Banach, Protokolant Starszy inspektor sądowy Sebastian Styczeń, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 września 2019 r. sprawy ze skargi A. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r. znak: [...] w przedmiocie zasiłku celowego oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 30 kwietnia 2019 r. znak: [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Kielcach (dalej SKO) po rozpatrzeniu odwołania A. G., utrzymało w mocy decyzję wydaną z upoważnienia Prezydenta Miasta K. z dnia 20 grudnia 2018 r. o odmowie przyznania pomocy społecznej w formie jednorazowej i bezzwrotnej zapomogi w postaci zasiłku celowego na miesiąc marzec 2017 r. w kwocie 417,00 zł.

W uzasadnieniu SKO wskazało, że w odwołaniu od ww. decyzji organu I instancji skarżący podniósł, iż nie wnioskował o przyznanie na marzec 2017 r. tzw. pomocy społecznej w rozumieniu przepisów ustawy o pomocy społecznej. W jego ocenie decyzja organu I instancji została wydana niezgodnie ze stanem faktycznym i przepisami prawa. Zarzucił, że pracownicy MOPR celowo nie udzielają mu informacji, które mają wpływ na jego udział w postępowaniach administracyjnych i na podejmowane przez niego decyzje i działania, a także kłamią na jego temat, okłamują go, "manipulują faktami", "tworzą fałszywe dowody".

Rozpatrując sprawę w trybie odwoławczym SKO podniosło, że mając na uwadze wytyczne Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach zawarte w wyrokach m.in. z dnia 14 września 2017 r., sygn. akt II SA/Ke 514/17, sygn. akt II SA/Ke 515/17; z dnia 20 września 2017 r., sygn. akt II SA/Ke 513/17; z dnia 21 września 2017 r., sygn. akt II SA/Ke 492/17, oraz zalecenia Kolegium, organ I instancji w pierwszej kolejności przystąpił do rozpatrzenia wniosku A. G. o wyłączenie pracowników MOPR w Kielcach. W efekcie organ wydał postanowienia o odmowie wyłączenia M. S., A. G., M. G., M. M., S. P., D. Ł., M. T., M. S., A. S.i A. W. W ocenie Kolegium, postanowienia te zawierają argumentację pozwalającą na uznanie, że nie zachodzą okoliczności, które mogą wywołać wątpliwość co do bezstronności pracowników. Z ich treści wynika, że zostały one zindywidualizowane w stosunku do każdego ze wskazanych przez stronę pracowników organu poprzez wskazanie, jaki jest zakres zadań danego pracownika, czy ma kontakt ze stroną i jaka jest częstotliwość tych kontaktów, udziału danego pracownika w postępowaniu. Organ ustalił więc, czy strona ma podstawy, by w aspekcie czynności konkretnego pracownika kwestionować jego pracę - mając na uwadze podniesione zarzuty. Nie ma zatem podstaw do kwestionowania wiarygodności ustaleń, iż pracownicy przy wykonywaniu powierzonych im zadań są bezstronni, obiektywni i rzetelni. Zdaniem Kolegium, wydane postanowienia pozwalają na ocenę, że podstawy wyłączenia zostały przez bezpośrednich przełożonych pracowników w sposób rzetelny i fachowy rozpatrzone. Tym samym Kolegium podzieliło stanowisko organu I instancji, że nie istnieją okoliczności, które mogą wywołać wątpliwość co do bezstronności ww. pracowników, a tym samym nie zachodzi konieczność ich wyłączenia od udziału w postępowaniu. Organ odwoławczy zauważył dodatkowo, że skarżący, pomimo sugerowania, że dysponuje dowodami na działanie pracowników MOPR na jego szkodę, tworzenie fałszywych dowodów itd., dotychczas nie przedstawił tych dowodów, co uniemożliwia ich weryfikację i ocenę. Jeżeli zaś odwołujący dysponuje wiedzą oraz dowodami o popełnieniu przestępstwa, to sam może powiadomić właściwe organy ścigania.