Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 17 września 2019 r., sygn. III SAB/Gl 251/19

Inne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Jużków (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Barbara Brandys-Kmiecik, Sędzia WSA Iwona Wiesner, Protokolant St. sekr. sąd. Joanna Spadek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 września 2019 r. sprawy ze skargi M. H. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Dyrektora Śląskiego Oddziału Wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia w Katowicach w przedmiocie rozpoznania wniosku o zwrot kosztów świadczeń opieki zdrowotnej udzielonych za granicą 1) stwierdza, że organ dopuścił się przewlekłego prowadzenia postępowania, które miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa; 2) zasądza na rzecz strony skarżącej od Dyrektora Śląskiego Oddziału Wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia w Katowicach kwotę 500 zł (słownie: pięćset złotych) tytułem sumy pieniężnej, 3) umarza postępowanie w zakresie dotyczącym zobowiązania organu do załatwienia sprawy; 4) zasądza od Dyrektora Śląskiego Oddziału Wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia w Katowicach na rzecz strony skarżącej kwotę 497 zł (słownie: czterysta dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z 23 maja 2019 r., sygn. akt II GSK 231/19 uchylił wyrok tut. Sądu z 29 listopada 2018 r., sygn. akt IV SAB/GL 183/18, którym oddalono skargę na przewlekłość postępowania administracyjnego Dyrektora Śląskiego Oddziału Wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia w Katowicach (dalej ŚOWNFZ) w przedmiocie zwrot kosztów leczenia za granicą M. H. (skarżący, wnioskodawca). Jak wynika z uzasadnienia powyższego orzeczenia przedmiotem sporu była odmienna ocena długotrwałości prowadzonego przez organ postępowania. Zdaniem skarżącego prowadzenie postępowania od 28 lutego 2017 r., kiedy został złożony wniosek do 26 lipca 2018 r., kiedy wydano decyzję nie znajduje uzasadnienia faktycznego i prawnego. Organ i Sąd I instancji nie podzielił tego stanowiska uznając, że wydanie przez NFZ decyzji w przedmiocie zwrotu kosztów świadczeń opieki zdrowotnej udzielonych za granicą musi poprzedzić zgromadzenie i ocena niezbędnych elementów wniosku oraz jego załączników. Sprawa dotyczy bowiem wydatkowania środków publicznych i wymaga wnikliwych oraz rzetelnych ustaleń. Sąd podkreślił, że przewlekłe prowadzenie postępowania ma miejsce wówczas, gdy będzie można organowi skutecznie przedstawić zarzut niedochowania należytej staranności w takim zorganizowaniu postępowania administracyjnego, aby zakończyło się w rozsądnym terminie, względnie - zarzut prowadzenia czynności (w tym dowodowych) pozbawionych dla sprawy jakiegokolwiek znaczenia. Kierując się powyższą definicją Sąd uznał, że działania organu, pomimo że były podejmowane w dużym odstępie czasowym, to wynikały z istoty sprawy i nie miały charakteru pozornego. Organ miał bowiem w polu widzenia konieczność uzupełnienia dokumentacji medycznej, ustalenia faktycznego przebiegu leczenia stomatologicznego oraz wyjaśnienia powstałych wątpliwości. Nadto duża liczba wniosków o zwrot kosztów leczenia, co wiadome jest Sądowi z urzędu, musiała mieć wpływ na szybkość ich rozpoznawania. Jak wynika z mających zastosowanie w sprawie regulacji prawnych, rozpoczęcie rozpatrywania wniosków o zwrot kosztów następuje zgodnie z kolejnością wpływu do właściwego oddziału wojewódzkiego Funduszu, a każdy z tych wniosków wymagał tożsamej wnikliwości i staranności w rozpatrzeniu sprawy. Sąd doszedł do przekonania, że organ nie prowadził postępowania w sprawie rozpoznania wniosku skarżącego w sposób przewlekły, a zatem jego działań nie można uznać za opieszałe, niesprawne i nieskuteczne, natomiast przedłużanie terminu załatwienia sprawy było uzasadnione.