Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 3 września 2019 r., sygn. I SA/Bd 284/19

Podatek od nieruchomości

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Halina Adamczewska - Wasilewicz (spr.) Sędziowie: sędzia WSA Ewa Kruppik - Świetlicka sędzia WSA Mirella Łent Protokolant: starszy sekretarz sądowy Małgorzata Antoniuk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 03 września 2019r. sprawy ze skargi D. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] marca 2019 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2019 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Prezydent M. B. decyzją z dnia [...] stycznia 2019r. ustalił dla Skarżącej podatek od nieruchomości za 2019r. w kwocie [...]zł, od nieruchomości położonej w B. przy ul. [...]. Ustaleniem podatku objęto: budynek mieszkalny ([...] m2, stawka opodatkowania - [...] zł), grunty pozostałe [...] m2, stawka opodatkowania - [...] zł) oraz budynki pozostałe ([...] m2, stawka opodatkowania - [...] zł).

W złożonym odwołaniu Strona wniosła o zmianę decyzji w części dotyczącej opodatkowania garażu będącego jej własnością. Zdaniem Strony skoro garaż jest częścią wielorodzinnego budynku mieszkalnego, to powinien podlegać opodatkowaniu zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 12 stycznia 1991r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. z 2018r. poz. 1445 ze zm.), dalej jako: "u.p.o.l."- jak budynki mieszkalne - stawką [...] zł za m2. W ocenie Strony, Prezydent M. B. nieprawidłowo zinterpretował treść uchwały Rady M. B. w sprawie ustalenia stawek tak jak za garaże, które powinny zostać opodatkowane - jak w latach poprzednich - jako część budynku mieszkalnego z zastosowaniem preferencyjnych najniższych stawek podatku.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia [...] marca 2019r. utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję. Organ podał, że zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy z dnia [...] maja 1989r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz.U. z 2017r. poz. 2101) podstawę wymiaru podatków i opłat lokalnych stanowią dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków. Skarżąca jest właścicielem lokalu niemieszkalnego stanowiącego garaż, znajdującego się w piwnicy budynku, co potwierdza także zapis w księdze wieczystej KW nr [...], o powierzchni [...] m2. Odnosząc się do wysokości stawki organ wskazał, że zgodnie z uchwałą 7 sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 lutego 2012r. sygn. akt II FPS 4/11 do opodatkowania wyodrębnionych w sensie prawnym lokali garażowych mieszczących się w bryle budynku mieszkalnego właściwa jest stawka dla budynków pozostałych. Zdaniem Sądu, uwzględniając kryterium zaspokojenia podstawowych potrzeb mieszkaniowych właściciela i osób mu bliskich, trzeba uznać, że garaż nie spełnia funkcji mieszkalnych. W sytuacji, gdy stanowi on odrębny od innych części budynku przedmiot opodatkowania, to nie dzieli losu innych części tego budynku (mieszkalnych), nawet jeżeli cały budynek ma charakter mieszkalny.