Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 29 sierpnia 2019 r., sygn. III SA/Po 294/19

Gry losowe

Dnia 29 sierpnia 2019 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Szymon Widłak (spr.) Sędziowie WSA Marzenna Kosewska WSA Marek Sachajko Protokolant: st. sekr. sąd. Małgorzata Błoszyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 sierpnia 2019 roku przy udziale sprawy ze skargi M. K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w P. z dnia [...] lutego 2019 r. nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automatach poza kasynem gry oddala skargę

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w [...] (dalej: "DIAS") decyzją z [...] lutego 2019 r., nr [...], po rozpatrzeniu odwołania M. K. (dalej: "strona") od decyzji Naczelnika Urzędu Celnego w [...] (dalej: "NUC") z [...] grudnia 2016 r., nr [...], w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej w związku z urządzaniem gry na automatach poza kasynem gry, utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.

Powyższa decyzja wydana została w następującym stanie faktycznym.

W dniu [...] października 2015 r. funkcjonariusze Urzędu Celnego w [...] przeprowadzili kontrolę w prowadzonym przez stronę lokalu znajdującym się w [...], przy ul. [...]. Na miejscu stwierdzono włączone i gotowe do gry urządzenia o nazwie: [...] oraz [...]. Urządzenia te przypominały wyglądem automaty oferujące gry na automatach w rozumieniu ustawy z 19 listopada 2019 r. o grach hazardowych (tekst jedn. Dz. U. z 2015 r., poz. 612 ze zm., dalej: "u.g.h."). Oględziny nie wykazały, aby były one oznaczone numerami poświadczenia rejestracji. W drodze eksperymentu potwierdzono, że gry oferowane na rzeczonych urządzeniach są grami na automatach w rozumieniu wskazanej ustawy.

NUC decyzją z [...] grudnia 2016 r., nr [...], wymierzył stronie karę pieniężną w wysokości [...] zł w związku z urządzeniem gier - poza kasynem gry - na pięciu wskazanych powyżej automatach.

Na skutek odwołania, utrzymując w mocy decyzję organu I instancji, DIAS w uzasadnieniu decyzji wskazał, że kontrola, podczas której stwierdzono naruszenie przez stronę przepisów ustawy o grach hazardowych, miała miejsce w czasie, w którym obowiązywała już ustawa z 12 czerwca 2015 r. o zmianie ustawy o grach hazardowych (Dz. U. z 2015 r., poz. 1201). Ustawa ta została z kolei notyfikowana Komisji Europejskiej 5 listopada 2014 r. pod numerem [...] W ocenie DIAS nie sposób w konsekwencji uznać za prawidłowy zarzut strony, jakoby w sprawie niewłaściwie zastosowano przepisy ustawy o grach hazardowych, wobec braku ich notyfikacji. Ponadto, Trybunał Konstytucyjny nie stwierdził, aby przepisy rzeczonej ustawy były niezgodne z Konstytucją RP. W dniu 11 marca 2015 r. Trybunał Konstytucyjny wydał wyrok, sygn. akt P 4/14, w którym orzekł, że art. 14 ust. 1 i art. 89 ust. 1 pkt 2 u.g.h. są zgodnie z art. 2 i art. 7 w zw. z art. 9 Konstytucji RP, jak również z art. 20 i art. 22 w zw. z art. 31 ust. 3 Konstytucji RP. Odnosząc się zaś do zarzutu strony, w którym wskazano na naruszenie zakazu podwójnego karania za ten sam czyn, DIAS zwrócił uwagę na wyrok TK z 21 października 2015 r., sygn. akt P 32/12, w którym orzeczono, że art. 89 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2 u.g.h. w zakresie, w jakim zezwala na wymierzenie kary pieniężnej osobie fizycznej, skazanej uprzednio prawomocnym wyrokiem na karę grzywny za wykroczenie skarbowe z art. 107 § 4 ustawy z 10 września 1999 r. - Kodeks karny skarbowe (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r., poz. 186 ze zm., dalej: "K.k.s."), jest zgodny z wywodzoną z art. 2 Konstytucji RP zasadą proporcjonalnej reakcji państwa na naruszenie obowiązku wynikającego z przepisu prawa.