Wyrok WSA w Warszawie z dnia 9 lipca 2019 r., sygn. III SA/Wa 1793/18

Interpretacje podatkowe; Podatek dochodowy od osób fizycznych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jarosław Trelka, Sędziowie sędzia WSA Jacek Kaute (sprawozdawca), sędzia WSA Honorata Łopianowska, Protokolant referent Agnieszka Dominiak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 czerwca 2019 r. sprawy ze skargi I. S.A. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 14 maja 2018 r. nr 0114-KDIP3-2.4011.97.2018.1.MG w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych oddala skargę.

Uzasadnienie

I. S.A. z siedzibą w W. (dalej zwana "Stroną", "Skarżącą") złożyła w dniu 14 lutego 2018 r. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z uruchomieniem programu finansowego realizowanego przez Spółkę Zarządzającą na rzecz wybranych pracowników i członków zarządu Spółki.

Skarżąca opisując stan faktyczny wskazała, że będąc domem maklerskim należącym do grupy I. (dalej: "Grupa") i będącym jej jednostką dominującą, wdrożyła w przeszłości program finansowy.

Konstrukcja i cele Programu

W Grupie uruchomiony został w 2012 r. program finansowy (dalej: "Program") dla wybranych osób w niej zatrudnionych, bądź z nią współpracujących. Do tej pory do Programu przystąpiła m.in. Spółka (tzn. Program jest i będzie realizowany na rzecz jej wybranych pracowników i członków zarządu, dalej osoby te będą określane jako "Uczestnicy").

Program został wprowadzony z uwagi na rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 2 grudnia 2011 r. w sprawie zasad ustalania przez dom maklerski polityki zmiennych składników wynagrodzeń osób zajmujących stanowiska kierownicze (dalej "Rozporządzenie"). Rozporządzenie implementowało do polskiego porządku prawnego przepisy Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/76/UE z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie zmiany dyrektyw 2006/48/WE oraz 2006/49/WE w zakresie wymogów kapitałowych dotyczących portfela handlowego i resekurytyzacji oraz przeglądu nadzorczego polityki wynagrodzeń. Powyższa dyrektywa została wprowadzona w odpowiedzi na doświadczenia z ostatniego kryzysu finansowego. Zawarte w niej regulacje ostrożnościowe miały na celu zapewnienie prawidłowej kondycji finansowej banków i firm inwestycyjnych, a także zaradzenie nierozważnemu podejmowaniu nadmiernego ryzyka w sektorze finansowym, potęgowanemu przez nieodpowiednio skonstruowane systemy wynagrodzeń. W szczególności, z przywołanych regulacji wynikał wymóg odpowiedniego ustrukturyzowania wypłaty tzw. zmiennych składników wynagrodzenia w stosunku do osób zajmujących stanowiska kierownicze. Jedną z dopuszczalnych form wypłaty takich zmiennych składników wynagrodzeń jest wypłata w formie instrumentów finansowych, których wartość powiązana jest z sytuacją finansową domu maklerskiego. Takie uzależnienie części wypłacanego wynagrodzenia od przyszłej sytuacji finansowej domu maklerskiego ma zniechęcać te osoby do podejmowania decyzji biznesowych obarczonych zbyt dużym ryzykiem.