Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 25 lipca 2019 r., sygn. III SA/Gd 278/19

Ochrona zwierząt

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jacek Hyla, Sędziowie Sędzia WSA Jolanta Sudoł (spr.), Sędzia WSA Janina Guść, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Hanna Tarnawska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 lipca 2019 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego [...] na uchwałę Rady Gminy [...] z dnia 13 marca 2019 r. nr [...] w sprawie przyjęcia programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobieganie bezdomności zwierząt na terenie [...] na rok 2019 stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały.

Uzasadnienie

W dniu 13 marca 2019 r. Rada Gminy podjęła uchwałę nr [...] w sprawie przyjęcia Programu Opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie Gminy na rok 2019 r. W § 3 określono, że uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.

Prokurator Rejonowy wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę o stwierdzenie nieważności opisanej wyżej uchwały.

Zaskarżonej uchwale zarzucono naruszenie przepisów art. 4 i art. 13 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów (t.j.: Dz.U. 2017 r., poz. 1523) powoływana dalej jako "ustawa o ogłaszaniu aktów" oraz art. 40 ust. 1 i art. 42 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j.: Dz.U. z 2018 r., poz. 994) powoływana dalej jako "u.s.g", poprzez zaniechanie publikacji uchwały w Dzienniku Urzędowym Województwa Pomorskiego, pomimo, że jest ona aktem prawa miejscowego, gdyż zawiera normy o charakterze generalno-abstrakcyjnym.

W uzasadnieniu skargi wskazano, że uchwała ma zróżnicowany charakter normatywny, gdyż zawiera normy prawne o mieszanym abstrakcyjno-konkretnym charakterze. Do istotnych cech programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt, na terenie gminy w 2019 r. trzeba zaliczyć to, że obok postanowień indywidualno-konkretnych, zawiera postanowienia o charakterze generalno-abstrakcyjnym. Zaskarżona uchwała posiada wszystkie cechy pozwalające na zaliczenie jej do aktów prawa miejscowego, gdyż zasadniczo adresaci przedmiotowej uchwały określeni zostali generalnie, a nałożone obowiązki i uprawnienia mają charakter abstrakcyjny, a nie konkretny i jednorazowy. Adresatami uchwały są właściciele zwierząt, wolontariusze, organizacje społeczne i lekarze weterynarii.