Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 3 lipca 2019 r., sygn. I SA/Bd 311/19

Podatkowe postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Mirella Łent Sędziowie: sędzia WSA Ewa Kruppik- Świetlicka sędzia WSA Tomasz Wójcik (spr.) Protokolant: starszy sekretarz sądowy Anna Krenz- Winiecka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 lipca 2019r. sprawy ze skargi P. sp. z o.o. we F. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w T. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za lata 2010-2014 i za okres od stycznia do października 2015 r. oddala skargę

Uzasadnienie

"P. " Sp. z o.o. we F. (dalej także: Skarżąca, Spółka) wnioskiem z dnia [...] października 2015 r. wystąpiła o stwierdzenie nadpłaty w podatku od nieruchomości za okres od [...] stycznia 2010 r. do [...] października 2015 r.

Decyzją z dnia [...] lutego 2015 r. Burmistrz M. K. P. odmówił stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2010 r., 2011 r., 2012 r., 2013 r., 2014 r. i za okres od stycznia do października 2015 r. w łącznej kwocie [...]zł.

W złożonym odwołaniu spółka wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości zarzucając jej naruszenie art. 122 w zw. z art. 187 w zw. z art. 191; art. 124 w zw. z art. 210 § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.), art. 2 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. z 2016 r., poz. 716 ze zm.), dalej: "u.p.o.l." w zw. z art. 3 pkt 1 lit b) ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2016 r. poz. 290 ze zm.), dalej: "p.b.", oraz art. 3 pkt 1 lit. b), pkt 3 i pkt 9 p.b.

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] października 2016 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję. Uzasadniając rozstrzygnięcie organ przywołał mające zastosowanie w sprawie przepisy ustawy o podatkach i opłatach lokalnych regulujące przedmiotowy i podmiotowy charakter podatku od nieruchomości, przepisy prawa budowlanego oraz przepisy ustawy Ordynacja podatkowej dotyczące nadpłaty. Wskazał, że na gruncie art. 1a ust. 1 pkt 2 u.p.o.l. w zw. z art. 3 pkt 1 lit. p.b. budowle będą stanowiły przedmiot opodatkowania podatkiem od nieruchomości wraz z instalacjami i urządzeniami, z którymi stanowią całość techniczno-użytkową, tworząc jeden obiekt budowlany. W tym celu konieczne jest wykazanie związku techniczno-użytkowego istniejącego pomiędzy instalacjami i urządzeniami a budowlami, na których są posadowione. W przedmiotowej sprawie związek taki powinien występować pomiędzy systemem chłodzenia i dopalarką a fundamentami i konstrukcjami wsporniczymi, na których instalacje te są umieszczone. Do elementów składających się na całość techniczno-użytkową można zaliczyć zarówno elementy nieruchome, trwale zamontowane (np. fundamenty), jak i elementy ruchome, które można zdemontować i przenieść w inne miejsce (np. system chłodzenia i dopalarkę). Ruchomy charakter urządzeń i instalacji nie oznacza, że taka konstrukcja przestaje stanowić całość techniczno-użytkową z częścią budowlaną. Pomiędzy częściami budowlanymi i niebudowlanymi musi zachodzić związek techniczno-użytkowy, a zatem połączenie fizyczne poszczególnych elementów o charakterze trwałym oraz powiązanie funkcjonalne, dzięki któremu mogą być wykorzystywane do realizacji celu, dla którego powstał dany obiekt. Dla określenia czy związek techniczny ma charakter trwały istotne znaczenie ma to, czy instalacje posadowione są na fundamentach na tyle stabilnie, że opierają się działaniu czynników mogącym zniszczyć ustawioną konstrukcję, co sprowadza się do konieczności zapewnienia instalacjom podstawy uniemożliwiającej łatwe ich przesunięcie, przeniesienie w inne miejsce, czy zniszczenie spowodowane czynnikami atmosferycznymi. O tym, czy pomiędzy poszczególnymi elementami występuje związek trwały nie decyduje metoda i sposób powiązania, ale wielkość urządzenia, jego konstrukcja, przeznaczenie i względy bezpieczeństwa, które wymagają trwałego związania.