Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 16 stycznia 2008 r., sygn. I SA/Ol 558/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Wiesława Pierechod, Sędziowie sędzia WSA Ryszard Maliszewski (spr.),, sędzia WSA Wojciech Czajkowski, Protokolant Paweł Guziur, po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 16 stycznia 2008r. sprawy ze skargi spółki A na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]". nr "[...]" w przedmiocie: zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2002r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję organu I instancji; 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącego 191 zł (sto dziewięćdziesiąt jeden złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego, 3. określa, że uchylone decyzje nie podlegają wykonaniu.

ISA/OI 558/07

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia "[...]" Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję Burmistrza Miasta i Gminy, w której określił wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2002 r. Spółce A w kwocie 5.927,30 zł.

Z akt sprawy wynika, że podatnik w dniu "[...]" złożył organowi podatkowym pierwszej instancji deklarację podatkową w podatku od nieruchomości na rok 2002. Z deklaracji tej wynikało, że przedmiotem opodatkowania w podatku od nieruchomości na rok 2002 były: - budynki mieszkalne lub ich części o powierzchni użytkowej 313 m2, pozostałe budynki lub ich części o powierzchni użytkowej 291 m2, grunty pod jeziorami, zajęte pod zbiorniki wodne retencyjne lub elektrownie wodne o powierzchni 1449,23 ha, grunty pozostałe o powierzchni 150 m . W deklaracji tej podatnik naliczył należność podatkową na łączną kwotę 5.927,30 zł i taką kwotę uiścił. Podatnik w dniu 11.05.2004 roku skorygował deklarację na 2002 rok wyłączając grunty pod jeziorami o powierzchni 1449,23 ha. Organ podatkowy pierwszej instancji postanowieniem z dnia "[...]"wszczął z urzędu postępowanie w sprawie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za lata 2002-2005. Organ I instancji ustalił, że podatnik w dniu 15.06.1994 zawarł z AWRSP umowę dzierżawy nieruchomości rolnej. Zgodnie z warunkami umowy dzierżawca zobowiązał się używać przedmiotu dzierżawy, to jest jezior o łącznej powierzchni 1449,23 ha położonych w gminie M., zgodnie z zasadami racjonalnej gospodarki rybackiej, w celu wykonywania na nich działalności gospodarczej. Umowa ta zawarta została na okres 15 lat licząc od "[...]" z możliwością jej przedłużenia. W dniu "[...]" podpisany został aneks do umowy dzierżawy, zgodnie z którym w miejsce umowy dzierżawy wpisano umowę dzierżawy prawa rybackiego użytkowania jezior oraz dzierżawy nieruchomości. SKO wskazało, że stosownie do przepisu art. 3 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych w brzmieniu obowiązującym do 31.12.2002 roku opodatkowaniem podatkiem od nieruchomości podlegają grunty pod jeziorami i grunty zajęte na zbiorniki wodne retencyjne lub elektrowni wodnych. Z treści tego przepisu wynika, że grunty pod wszystkimi jeziorami podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości. Mimo wejścia w życie przepisów ustawy prawo wodne z dniem 1.01.2002 r., a niektórych od dnia 1.01.2004 lub 1.07.2006 w dziale X tej ustawy zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe nie uległ zmianie zapis art. 3 ust. 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych w zakresie przedmiotu opodatkowania podatkiem od nieruchomości za rok 2002. Przepis art. 217 ustawy prawo wodne reguluje zagadnienia gospodarowania i zarządzania wodami a także gruntami pokrytymi tymi wodami a stanowiącymi własność Skarbu Państwa. Regulacje te nie wywierają bezpośredniego wpływu na przedmiot opodatkowania w roku 2002 jakim są grunty pod jeziorami. Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 pkt. 3 stawy o podatkach i opłatach lokalnych w brzmieniu obowiązującym w roku 2002 obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości z zastrzeżeniem ust. 2 ciążył na osobach fizycznych, osobach prawnych oraz jednostkach organizacyjnych nie mających osobowości prawnej, które są posiadaczami nieruchomości albo obiektów budowlanych nie związanych trwale z gruntami stanowiącymi własność Skarbu Państwa tub jednostek samorządu terytorialnego jeżeli posiadanie wynika z umowy zawartej z właścicielem lub innego tytułu prawnego a także umowy zawartej z Agencją Własności Rolnej Skarbu Państwa albo z ustanowionego zarządu. Z zawartej umowy dzierżawy wynika, że ten warunek skarżący spełnił.