Wyrok WSA w Łodzi z dnia 11 czerwca 2019 r., sygn. I SA/Łd 162/19

Podatek dochodowy od osób fizycznych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodnicząca: Sędzia WSA Joanna Tarno Sędziowie: Sędzia NSA Teresa Porczyńska (spr.) Sędzia WSA Joanna Grzegorczyk - Drozda Protokolant: specjalista Małgorzata Kowalczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 czerwca 2019 r. sprawy ze skargi J. M. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Ł. z dnia [...] r. nr [...] [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2014 rok oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z [...] r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Ł. utrzymał w mocy wydaną wobec J. M. decyzję Naczelnika [...] Urzędu Celno-Skarbowego w Ł. z dnia [...] r. w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2014 r.

W uzasadnieniu powyższej decyzji przedstawiono dotychczasowy przebieg postępowania.

W wyniku przeprowadzonego wobec podatnika, prowadzącego działalność gospodarczą w ramach firmy A, postępowania kontrolnego w sprawie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2014 r. organ I instancji stwierdził zawyżenie kosztów uzyskania przychodów o kwotę 57.289,72 zł wynikającą z zaksięgowanych w podatkowej księdze przychodów i rozchodów faktur VAT wystawionych przez firmy B i C mających dokumentować sprzedaż firmie podatnika oleju napędowego, podczas gdy faktury te nie odzwierciedlały rzeczywistych zdarzeń gospodarczych. W rozliczeniu dochodu podatnik nie uwzględnił także remanentu końcowego.

W związku z powyższymi ustaleniami decyzją z dnia [...] r. Naczelnik [...] Urzędu Celno-Skarbowego w Ł. określił podatnikowi zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2014 rok w wysokości 11.239,00 zł.

Utrzymując w mocy rozstrzygnięcie organu pierwszej instancji Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Ł. w decyzji z [...] r. odnosząc się do faktur wystawionych przez C za oczywiste uznał, że podatnik nie mógł nabyć paliwa od osoby, która zmarła. Skoro M. Z. zmarł w dniu 01.11.2013 r., nie mógł prowadzić działalności gospodarczej w 2014 r., ani wystawiać faktur VAT. Dodatkowo brak rzeczywistego prowadzenia działalności gospodarczej potwierdzają same zeznania M. Z., zawarte w oświadczeniu z dnia 6.08.2013r. złożonym w Urzędzie Skarbowym w S., że na terenie powiatu słupeckiego nigdy nie prowadził działalności gospodarczej, a działalność tą zarejestrował na prośbę kolegi J. za co otrzymywał tygodniowo około 500 zł - 600 zł. Ponadto wedle jego oświadczenia nie jest zorientowany w prowadzeniu działalności, w tym handlem paliwami.