Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 11 czerwca 2019 r., sygn. I SA/Gd 842/19

Podatkowe postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Sławomir Kozik (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Alicja Stępień, Sędzia WSA Irena Wesołowska, , po rozpoznaniu w Wydziale I w trybie uproszczonym w dniu 11 czerwca 2019 r. sprawy ze skargi Szymona Michała Tabakiernika na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku z dnia 21 lutego 2019 r. nr 2201-IEW-2.4251.2.2019 w przedmiocie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji oddala skargę.

Uzasadnienie

W wyniku przeprowadzonego postępowania podatkowego Naczelnik Urzędu Skarbowego decyzją z dnia 19 listopada 2018 r. nr [...] orzekł o odpowiedzialności S.T. - jako płatnika zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu wynagrodzeń za październik 2013 r. wypłaconych pracownikom ze stosunku pracy w listopadzie 2013 r. i w konsekwencji określił S.T. wysokość niepobranych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych za listopad 2013 r. w kwocie 171.126 zł i wysokość zaliczek niewpłaconych za ten okres w kwocie 125.898 zł.

Postanowieniem z dnia 23 listopada 2018 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego nadał ww. decyzji nieostatecznej rygor natychmiastowej wykonalności.

Pismem z dnia 13 grudnia 2018 r. strona złożyła zażalenie na ww. postanowienie.

Postanowieniem z dnia 22 lutego 2019 r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej, działając na postawie art. 233 § 1 pkt 1 w związku z art. 220 § 2, art. 239 oraz art. 239b § 1 pkt 4 i art. 239b § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tj.: Dz.U. z 2018 r. poz. 800 ze zm., dalej jako "O.p."), utrzymał w mocy postanowienie organu pierwszej instancji.

Dyrektor wskazał, że organ pierwszej instancji na dzień wydania zaskarżonego postanowienia prawidłowo dokonał oceny zaistniałego w sprawie stanu faktycznego i w konsekwencji zasadnie zastosował dyspozycję normy prawnej określonej w art. 239b § 1 pkt 4 oraz art. 239b § 2 O.p. W ocenie organu, w związku z upływem w dniu 31 grudnia 2018 r. biegu pięcioletniego terminu przedawnienia zobowiązania i uprawdopodobnieniem jego niewykonania przez podatnika, w niniejszej sprawie zachodzi przesłanka do wydania postanowienia o nadaniu rygoru natychmiastowej wykonalności nieostatecznej decyzji, określona w art. 239b § 1 pkt 4 O.p. oraz okoliczności określone w art. 239b § 2 ww. ustawy. Określone zobowiązanie powstało z mocy prawa, a terminem płatności podatku był dzień 20 grudnia 2013 r. W zakresie ww. zobowiązania nie zaistniały zdarzenia powodujące przerwanie bądź zawieszenie biegu terminu przedawnienia. W konsekwencji mając na uwadze treść art. 70 § 1 O.p. - w przedmiotowej sprawie na dzień wydania postanowienia organu pierwszej instancji zaistniała przesłanka, o której mowa w art. 239b § 1 pkt 4 O.p., tj. okres do upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego był krótszy niż 3 miesiące.