Wyrok WSA w Warszawie z dnia 14 maja 2019 r., sygn. VII SA/Wa 1948/18

Zabytki

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Mirosława Kowalska, Sędziowie sędzia WSA Artur Kuś (spr.), sędzia WSA Wojciech Sawczuk, Protokolant st. ref. Hubert Dobrowolski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 maja 2019 r. sprawy ze skargi A. B. i G. B. na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] maja 2018 r. znak [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. zasądza od Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego na rzecz A. B. i G. B. solidarnie kwotę 697 zł (sześćset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

1. Decyzją z dnia [...] maja 2018 r. Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego, na podstawie art. 89 pkt 1 i art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (tj. Dz. U. z 2017 r. poz. 2187, dalej: "u.o.z.o.z.") oraz art. 17 §2 i art. 138 §1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego (dalej: "k.p.a."), po rozpoznaniu odwołania Państwa A. i G. B. - utrzymał w mocy decyzję [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z dnia [...] kwietnia 2017 r. nr [...], odmawiającą uchylenia pozwolenia z dnia [...] marca 2016 r. nr [...], w przedmiocie udzielenia pozwolenia Gminie [...] na podejmowanie działań polegających na budowie przyrodniczej izby edukacyjnej wraz z infrastrukturą, zgodnie z projektem opracowanym przez mgr inż. arch. A. P., w grudniu 2015 r., na działce nr ewidencji gruntów [...] w [...] (gm. [...]).

Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Decyzją z dnia [...] marca 2016 r. nr [...] [...] Wojewódzki Konserwator Zabytków udzielił Gminie [...] pozwolenia na podejmowanie, na terenie parku wpisanego do rejestru zabytków pod numerem [...], działań polegających na budowie budynku przyrodniczej izby edukacyjnej wraz z infrastrukturą.

W dniu 7 grudnia 2016 r. do [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków wpłynął wniosek Skarżących o wznowienie postępowania zakończonego ww. Decyzją (na podstawie art. 145 § 1 pkt 4 k.p.a.). Skarżący podnieśli, że działka nr ew. [...] w [...], znajduje się na terenie zabytkowego parku, który obejmuje także działki o numerach [...] i [...], stanowiące ich własność. Park dworski w [...] stanowi ukształtowaną historycznie przestrzeń obejmującą elementy przyrodnicze i cywilizacyjne (zgodnie z art. 3 pkt 14 u.o.z.o.z.). Przestrzeń ta stanowi jednolitą całość, noszącą w sobie zapis kultury gospodarowania przestrzennego. Jako całość, park został wpisany do rejestru zabytków jedną decyzją. Działania w części parku, na działce nr [...] nie pozostaną, zdaniem Skarżących, bez wpływu na pozostałą część parku. Oznacza to konieczność uznania ich za strony postępowania jako właścicieli działek o nr ew. [...] i [...].