Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 11 lutego 2016 r., sygn. II SA/Ol 1412/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Hanna Raszkowska Sędziowie Sędzia WSA Beata Jezielska (spr.) Sędzia WSA Piotr Chybicki Protokolant St. sekretarz sądowy Grażyna Wojtyszek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 lutego 2016 r. sprawy ze skargi Wojewody na uchwałę Rady Miejskiej z dnia "[...]". nr "[...]" w przedmiocie zmiany uchwały w sprawie przyjęcia Gminnego Programu Opieki nad zabytkami na lata 2014-2018 stwierdza nieważność § 3 uchwały nr "[...]" Rady Miejskiej z dnia "[...]"w sprawie zmiany uchwały nr "[...]" z dnia "[...]" w sprawie przyjęcia Programu Opieki nad Zabytkami na lata 2014 - 2018 dla Gminy .

Uzasadnienie

Wojewoda reprezentowany przez r.pr. E. S.-W.- wniósł skargę na uchwałę Rady Miasta w S. z dnia 17 września 2015r. Nr [...] w sprawie zmiany uchwały Nr [...]. z dnia 25 czerwca 2015r. w sprawie przyjęcia Gminnego Programu Opieki nad Zabytkami na lata 2014-2018 dla Gminy S., żądając stwierdzenia nieważności § 3 tej uchwały. W uzasadnieniu podniesiono, że z treści powołanego § 3 wynika, że Rada zastosowała przepisy właściwe dla aktów normatywnych zawierających przepisy powszechnie obowiązujące i określiła termin wejścia w życie uchwały w sposób przewidziany art. 4 ust. 1 ustawy o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych, tj. po upływie 14 dni od daty ogłoszenia uchwały w Dzienniku Urzędowym Województwa [...]. Podniesiono, że zgodnie z art. 87 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami gminne programy opieki nad zabytkami stanowią zespół postulatów zmierzających do zachowania znajdujących się na terenie gminy zabytków w jak najlepszym stanie, zapewnienia odpowiedniego wyeksponowania zabytków i zwiększenia ich atrakcyjności dla potrzeb społecznych, turystycznych i edukacyjnych. Jednak ich moc wiążąca ograniczona jest do organu wykonawczego, względnie podmiotów wewnątrz struktury organizacyjnej danej jednostki samorządowej. Postanowienia zawarte w takim programie nie mogą stanowić podstawy rozstrzygnięć władczych w stosunku do podmiotów znajdujących się na zewnątrz aparatu administracji publicznej. Istotną cechą jest ich dezaktualizacja, gdyż okres obowiązywania wynosi 4 lata (art. 87 ust. 1 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami), co także odróżnia je od aktów prawa miejscowego. Natomiast określony w art. 87 ust. 4 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami wymóg ogłoszenia programu w wojewódzkim dzienniku urzędowym nie przesądza o powszechnie obowiązującym charakterze. W wojewódzkim dzienniku urzędowym ogłasza się bowiem także inne akty prawne, jeżeli tak stanowią przepisy szczególne (art. 13 pkt 10 ustawy o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych), którym w tym przypadku jest art. 87 ust. 4 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami. Powołując się na stanowisko doktryny i orzecznictwo sądów administracyjnych wskazano, że program opieki nad zabytkami jednostek samorządu terytorialnego nie stanowi aktu prawa miejscowego. W związku z tym zapis § 3 o wejściu uchwały w życie od upływu 14 dni od dnia ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Województwa [...] rażąco narusza przepis art. 4 ust. 1 ustawy o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych aktów prawnych, bowiem uchwała powinna wejść w życie na zasadach ogólnych tj. z dniem podjęcia.