Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 14 maja 2019 r., sygn. I SA/Gl 1074/18

Finanse publiczne

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Paweł Kornacki (spr.), Sędziowie WSA Dorota Kozłowska, Bożena Pindel, Protokolant Katarzyna Czabaj, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 maja 2019 r. sprawy ze skargi A Sp. z o.o. w G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zwrotu dotacji wykorzystanej niezgodnie z przeznaczeniem 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach na rzecz strony skarżącej kwotę 2.353 (dwa tysiące trzysta pięćdziesiąt trzy) złote tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

1. A spółka z o.o. w G. wniosła skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach (dalej: Kolegium) z [...] r., nr [...] w przedmiocie zwrotu dotacji oświatowej, jako wykorzystanej niezgodnie z przeznaczeniem.

2. Stan sprawy przedstawia się następująco.

2.1. Starosta [...] decyzją z dnia [...] r. nr [...] określił wobec skarżącej spółki wysokość przypadającej do zwrotu dotacji na prowadzenie [...] Szkoły Policealnej [...] w M. w 2011 r. z tytułu wykorzystania niezgodnie z przeznaczeniem kwoty [...] zł i określił termin naliczania odsetek od tej kwoty.

2.2. Kolegium wskazaną na wstępie decyzją z [...] r. utrzymało w mocy decyzję Starosty.

W uzasadnieniu Kolegium w pierwszej kolejności odniosło się do zarzutu przedawnienia orzekania w przedmiocie zwrotu dotacji.

Organ wskazał, że spółka zarzuciła naruszenie art. 70 § 1 w zw. z art. 21 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (obecnie t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 800, ze zm. - dalej: o.p.) poprzez jego niezastosowanie oraz w zw. z art. 67 ust. 1 i w zw. z art. 252 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 2077, ze zm. - dalej: u.f.p.) poprzez błędną wykładnię, a w konsekwencji błędne zastosowanie, polegające na przyjęciu, iż w przedmiotowej sprawie przedawnienie nie nastąpiło z upływem 31 grudnia 2016 r. Spółka zarzuciła ponadto naruszenie art. 70 § 6 pkt 1 oraz art. 70c o.p. poprzez przyjęcie, iż zawiadomienie Wicestarosty Powiatu [...] z dnia [...] r. zostało prawidłowo sporządzone. Uzasadniając te zarzuty pełnomocnik spółki podniósł, że w zawiadomieniu Wicestarosta wskazał jedynie, iż zostało wszczęte postępowanie w sprawie o przestępstwo skarbowe z art. 82 § 2 ustawy Kodeks karny skarbowy w zw. z art. 6 § 2 k.k.s., nie wskazując przy tym, jakiego podmiotu dotyczy prowadzone postępowanie karne, a także nie wskazał podstawy prawnej zawieszenia biegu terminu przedawnienia, tj. art. 70 § 6 pkt 1 o.p. Zamiast tego wskazał wadliwie art. 70c o.p. Spółka zarzuciła też, że organ nie stwierdził, iż zawiesza bieg terminu przedawnienia w stosunku do konkretnego zobowiązania, tj. dotyczącego roku 2011, a także nie wskazał jakiego okresu dotyczyło wszczęte śledztwo ani nie wykazał związku między wszczętym śledztwem a niewykonanym zobowiązaniem podatkowym. Powołując się na orzecznictwo sądów administracyjnych spółka podniosła, że zawiadomienie Wicestarosty nie odpowiada wymogom stawianym przez ustawodawcę w art. 70 § 6 pkt 1 w zw. z art. 70c o.p. i nie mogło wywołać skutku prawnego w postaci zawieszenia biegu terminu przedawnienia.