Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 7 maja 2019 r., sygn. I SA/Gd 255/19

Celne postępowanie

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Alicja Stępień, Sędziowie Sędzia NSA Sławomir Kozik, Sędzia WSA Krzysztof Przasnyski (spr.), Protokolant Asystent Sędziego Krzysztof Pobojewski, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 7 maja 2019 r. sprawy ze skargi A. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia 19 listopada 2018 r. nr [...] w przedmiocie wartości celnej towaru oddala skargę.

Uzasadnienie

Stan faktyczny sprawy przedstawia się następująco:

Na podstawie zgłoszenia celnego [...] z dnia 14 lutego 2017 r. objęto procedurą dopuszczenia do obrotu na obszarze celnym Unii Europejskiej (dalej: "EU") kurtki męskie z tkaniny nylonowej marki [...], sprowadzone z Chin przez "A" Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w B. (dalej: "Spółka", "skarżąca", "A").

W okresie od 10 maja do 23 sierpnia 2017 r. funkcjonariusze celni przeprowadzili kontrolę celno-skarbową w siedzibie importera (A) i w siedzibie "B" Spółki

z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w B. (dalej: "B"), która jako spółka nadrzędna jest właścicielem 100% udziałów w A. Kontrolą objęto dokumentację księgową i finansową związaną z obrotem towarowym z zagranicą w okresie od 1 października 2016 r. do 31 marca 2017 r. pod kątem zgodności z przepisami prawa celnego dokonanej wymiany handlowej.

W wyniku kontroli ustalono, że przedmiotem działalności A, należącej do Grupy Kapitałowej B, jest import i odsprzedaż hurtowa dla B całości importowanej odzieży i obuwia sygnowanych znakiem towarowym [...]. W czasie kontroli A przedstawiła m.in. następujące dokumenty: "Porozumienie w sprawie przejęcia produkcji

w toku" zawarte w dniu 1 grudnia 2016 r. pomiędzy B a A, "Umowę dystrybucyjną - licencję na znaki towarowe" z dnia 14 listopada 2014 r. zawartą pomiędzy C BV z siedzibą w A. (Licencjodawca) i B (Licencjobiorca), aneks z dnia 19 grudnia 2016 r. do Umowy dystrybucyjnej na znaki towarowe, wprowadzający m.in. nowy ustęp 18.3, "Upoważnienie" z dnia 20 grudnia 2016 r., w którym B upoważniła A do wyprodukowania, zlecenia produkcji, zakupu, importu i/lub wprowadzenia na obszar celny UE towarów oznaczonych znakami towarowymi [...] i [...]. W toku kontroli stwierdzono, że opłaty licencyjne za używanie znaku [...] uiszczała firma nadrzędna - B, na rzecz C BV na podstawie uzgodnień Umowy dystrybucyjnej. Faktury z naliczoną opłatą licencyjną wystawiane były przez C BV dla B. Każda faktura licencyjna zawierała dane precyzujące rodzaj towaru, nazwę eksportera (producenta) towarów oraz numer i wartość faktury importowej wystawionej przez eksportera (producenta) dla A. Opłaty licencyjne zostały naliczone w kwotach stanowiących 10% lub 7% wartości towarów z faktur importowych w zależności od asortymentu towaru (sposób ustalony w pkt 7 załącznika 1 do Umowy dystrybucyjnej). Opłaty te nie były doliczane do wartości celnej sprowadzonych towarów, w tym objętych ww. zgłoszeniem celnym. Ustalono ponadto, że A po otrzymaniu od eksportera faktury, na podstawie której zakupiła towary i sprowadziła na obszar celny UE, w tym samym dniu wystawiała faktury sprzedaży tych towarów spółce B. W fakturach sprzedaży wskazywała numer zgłoszenia celnego będącego podstawą dopuszczenia do obrotu na obszarze UE sprowadzonego przez nią towaru, numer faktury importowej i numer kontenera. Na wezwanie kontrolujących B przedstawiła zestawienie faktur licencyjnych wystawionych przez C BV w czasie objętym kontrolą. W wykazie tym wskazano numery faktur licencyjnych wraz ze stawkami i kwotami opłaty licencyjnej w powiązaniu z numerami odpowiednich faktur importowych i zgłoszeń celnych.