Wyrok WSA w Warszawie z dnia 26 kwietnia 2019 r., sygn. I SA/Wa 90/19

Gospodarka mieniem

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Przemysław Żmich, Sędziowie sędzia WSA Małgorzata Boniecka-Płaczkowska, sędzia WSA Iwona Kosińska (spr.), Protokolant specjalista Dorota Kwiatkowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 kwietnia 2019 r. sprawy ze skargi [...] S.A. w [...] na decyzję Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia [...] listopada 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nabycia z mocy prawa z dniem 27 października 2000 r. prawa użytkowania wieczystego gruntu Skarbu Państwa oddala skargę.

Uzasadnienie

Minister Inwestycji i Rozwoju decyzją z dnia [...] listopada 2018 r., nr [...], po rozpatrzeniu odwołania [...] S.A. z siedzibą w [...], utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] maja 2014 r., znak: [...] odmawiającą stwierdzenia nabycia z mocy prawa, z dniem 27 października 2000 r. przez [...] w [...] prawa użytkowania wieczystego gruntu położonego w [...], obręb [...], oznaczonego jako działki nr: [...] (KW nr [...]).

Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, że Wojewoda [...], na podstawie art. 34 i art. 35 ustawy z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego "Polskie Koleje Państwowe" (Dz. U. Nr 84, poz. 948, ze zm.) oraz § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 3 stycznia 2001 r. w sprawie sposobu potwierdzania posiadania przez przedsiębiorstwo państwowe "[...]" gruntów będących własnością Skarbu Państwa, w tym rodzajów dokumentów stanowiących dowody w tych sprawach, decyzją z dnia [...] maja 2014 r. odmówił stwierdzenia nabycia z mocy prawa z dniem 27 października 2000 r. przez [...] w [...] prawa użytkowania wieczystego przedmiotowych działek położonych w [...].

Nie zgadzając się z tym rozstrzygnięciem, spółka [...] wniosła odwołanie. W uzasadnieniu podniosła, że organ I instancji w toku postępowania naruszył art. 7, art. 8, art. 80 kpa oraz art. 107 § 3 kpa poprzez nienależyte ustalenie stanu faktycznego w sprawie, polegające na błędnym ustaleniu podmiotu, któremu przysługiwało prawo własności przedmiotowej nieruchomości w dacie 5 grudnia 1990 r. Ponadto w ocenie skarżącej spółki Wojewoda [...] naruszył art. 34 oraz art. 34a ustawy z dnia 8 września 2000 r. poprzez błędne uznanie, że przedmiotowa nieruchomość w dniu 5 grudnia 1990 r. nie stanowiła własności Skarbu Państwa.