Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 13 marca 2019 r., sygn. IV SAB/Wr 230/18

Administracyjne postępowanie

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Bogumiła Kalinowska (sprawozdawca) Sędziowie: Sędzia WSA Ewa Kamieniecka Sędzia WSA Lidia Serwiniowska po rozpoznaniu w Wydziale IV w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 13 marca 2019 r. sprawy ze skargi R. S. A. na bezczynność Rektora Uniwersytetu Medycznego we W. w przedmiocie rozpatrzenia odwołania od decyzji Dziekana Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Medycznego we W. z dnia [...] grudnia 2017 r., nr [...] I. oddala skargę w całości; II. przyznaje radcy prawnemu T. S. od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu kwotę 295,20 (słownie: dwieście dziewięćdziesiąt pięć 20/100) złotych w tym 23 % podatku VAT tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w postępowaniu sądowym.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 7 września 2017 r., sygn. akt IV SA/Wr 237/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uchylił zaskarżoną decyzję Rektora Uniwersytetu Medycznego z dnia [...] lutego 2017 r., nr [...] (dalej: Rektor, organ drugiej instancji) oraz poprzedzającą ją decyzję Dziekana Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Medycznego (dalej: Dziekan, organ pierwszej instancji) z dnia [...] grudnia 2016 r., nr [...] w przedmiocie skreślenia R. S. A. (dalej: strona, skarżący) z listy studentów.

W uzasadnieniu Sąd stwierdził, że decyzja o skreśleniu z listy studentów

w oparciu o zastosowaną przesłankę z art. 190 ust. 1 pkt 1 ustawy - Prawo

o szkolnictwie wyższym ma charakter uznaniowy. W takiej sytuacji organ zobowiązany jest załatwić sprawę po dokładnym wyważeniu interesu społecznego i słusznego interesu strony. Oznacza to m.in. konieczność ustalenia wszystkich istotnych okoliczności faktycznych w zakresie odnoszącym się do przesłanek skreślenia z listy studentów, a następnie dokonania oceny ich zaistnienia w danej sprawie. Decyzja uznaniowa winna zostać również wyczerpująco uzasadniona z uwzględnieniem okoliczności faktycznych i prawnych oraz zarzutów strony. W niniejszej sprawie - zdaniem Sądu - wydane decyzje nie spełniały opisanych wymagań. Poza stwierdzeniem, że skarżący nie czyni postępów w nauce, organ pierwszej instancji nie przytoczył żadnych faktów, które by to potwierdzały. Podobnie uczynił organ odwoławczy, który wskazał jedynie na brak uzyskania zaliczenia semestru/roku