Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 20 marca 2019 r., sygn. I SA/Po 971/18

Podatek od nieruchomości

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Izabela Kucznerowicz Sędziowie Sędzia WSA Barbara Rennert Sędzia NSA Włodzimierz Zygmont (spr.) Protokolant: sekretarz sądowy Monika Olejniczak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 marca 2019 r. sprawy ze skargi [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2016 rok I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta [...] z [...]., nr [...]; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] na rzecz skarżącego kwotę 207 zł ( dwieście siedem złotych ) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Prezydent Miasta P. decyzją z 05 marca 2018 r., nr [...] ustalił A. A. (dalej: "skarżący") wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2016 r. od nieruchomości położonych przy ul. [...] oraz K. [...] (hala garażowa) wskazując B. A. jako stronę postępowania. Za przedmiot opodatkowania przyjął:

- budynki mieszkalne o wysokości kondygnacji w świetle powyżej 2,2 m o pow. [...] m2;

- budynki mieszkalne o wysokości kondygnacji w świetle od 1,4 m do 2,2 m o pow. [...] m2;

- pozostałe budynki o wysokości kondygnacji w świetle powyżej 2,2 m o pow. [...] m2;

- pozostałe grunty o pow. [...] m2.

Prezydent wyjaśnił, że decyzja ta zapadła w związku z decyzją SKO w P. z 08 września 2017 r., nr [...] uchylającą poprzednią decyzję Prezydenta z 13 stycznia 2016 r., nr [...] W poprzednim odwołaniu skarżący podniósł zarzut błędnego zakwalifikowania hali garażowej mieszczącej się przy ul. [...] w P. jako budynku o wysokości kondygnacji w świetle powyżej 2,2 m. Stanowisko w tym zakresie podtrzymał w terminie do wypowiedzenia się w sprawie zebranego materiału dowodowego. Prezydent do akt sprawy włączył protokół oględzin wskazanej powyżej nieruchomości z 18 stycznia 2018 r. oraz dokumentację fotograficzną. Zdaniem Prezydenta przez wysokość kondygnacji w świetle, o której mowa w art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r., poz. 716 ze zm. - dalej: "u.p.o.l.") należy rozumieć wysokość prześwitu między dwiema płaszczyznami. W odniesieniu do budynku może to oznaczać jedynie wysokość między podłożem, a najniższymi trwałymi elementami konstrukcyjnymi stropu. Z przeprowadzonych oględzin wynika, że wysokość kondygnacji w świetle (mierzona od podłogi do sufitu) dla całego lokalu garażowego wynosi więcej niż 2,20 m. Jedynymi miejscami, w których lokal jest niższy niż 2,20 m są miejsca pod rurami wentylacyjnymi, urządzeniami na przewodach instalacyjnych, obudową do okablowania czy rurą kanalizacyjną. Wysokość kondygnacji w tych miejscach nie świadczy jednak o wysokości kondygnacji w świetle bowiem wskazane urządzenia nie stanowią elementów konstrukcyjnych stropu czy podłoża co potwierdza dokumentacja fotograficzna. Końcowo wskazano, że wymiaru podatku od nieruchomości dokonano na podstawie danych wynikających z ewidencji podatkowej/złożonej informacji o nieruchomościach i obiektach budowlanych.