Wyrok WSA w Opolu z dnia 20 marca 2019 r., sygn. I SA/Op 31/19

Podatek od nieruchomości

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marta Wojciechowska Sędziowie Sędzia WSA Grzegorz Gocki (spr.) Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik Protokolant Starszy inspektor sądowy Iwona Bergiel po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 marca 2019 r. sprawy ze skargi B. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 12 września 2018 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2018 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu przez B. M. (zwaną dalej jako: strona, skarżąca, podatniczka) jest - decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu (dalej jako: SKO lub Kolegium) z dnia 12 września 2018 r., którą utrzymano w mocy decyzję Burmistrza Głuchołaz z dnia 15 maja 2018 r. ustalającą skarżącej wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2018 r. w kwocie 246 zł.

Rozstrzygnięcie powyższe zapadło na tle następującego stanu faktycznego:

Burmistrz Głuchołaz, postanowieniem z dnia 18 kwietnia 2018 r. (doręczonym stronie w dniu 19 kwietnia 2018 r.) wszczął wobec strony z urzędu postępowanie w sprawie ustalenia wysokości zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2018 r., w wyniku którego wydał wskazaną wyżej decyzję z 15 maja 2018 r.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ wyjaśnił, że B. M. w badanym okresie była właścicielką odrębnej nieruchomości lokalowej nr [...], położonej w [...] przy ul [...], objętej księgą wieczystą nr [...], a także związanego z tym lokalem udziału wynoszącego ¼ części w prawie użytkowania wieczystego gruntu oraz w prawie własności części wspólnych budynku (tj. pomieszczenia gospodarczego tzw. "komórki"). Dalej organ wskazał na podjęte w sprawie czynności, w szczególności wielokrotne próby przeprowadzenia oględzin (zawiadomienia z dnia: 8 maja, 3 czerwca i 31 lipca 2015 r., 11 marca, 8 grudnia 2016 r., 26 kwietnia, 4 września i 5 marca 2018 r.), które z uwagi na nieobecność strony nie doszły do skutku. Wobec niemożności dokonania pomiaru powierzchni użytkowej przedmiotowego lokalu mieszkalnego, podstawę ustaleń w tym zakresie stanowił dotychczas zgromadzony materiał dowodowy, w szczególności wyroki sądów powszechnych, wydane w sprawach o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym. Ustalając podstawę opodatkowania organ I instancji nie uwzględnił więc zapisów ewidencji budynków (których zapisy nie zostały zaktualizowane) lecz oparł się na wydanym z powództwa strony wyroku Sądu Rejonowego w [...] z dnia 30 kwietnia 2009 r., sygn. akt [...] o uzgodnienie treści księgi wieczystej, w którym orzeczono, że w dziale I księgi wieczystej nr [...] pod pozycją 4 zapis "5 izb" zastąpić "6 izb" i pod pozycją 6 zapis "91,94 m2" zastąpić "128, 28 m2". W związku z powyższym Burmistrz Głuchołaz do opodatkowania za okres 12 miesięcy przyjął: "budynki mieszkalne" o powierzchni 128,28 m2, "grunty pozostałe" o powierzchni 409,00 m2 i "budynki pozostałe" o powierzchni 5,60 m2.