Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 28 lutego 2019 r., sygn. II SA/Sz 1327/18

Ruch drogowy

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Renata Bukowiecka-Kleczaj Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Sokołowska (spr.), Sędzia WSA Patrycja Joanna Suwaj Protokolant starszy sekretarz sądowy Aneta Ciesielska po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 28 lutego 2019 r. przy udziale Prokuratora Prokuratury Regionalnej w Szczecinie sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w Kołobrzegu na uchwałę Rady Powiatu w Kołobrzegu z dnia 6 listopada 2017 r. nr XXXII/238/2017 w przedmiocie ustalenia wysokości opłat za usunięcie pojazdu oraz za parkowanie usuniętego pojazdu na parkingu strzeżonym oraz ustalenia wysokości kosztów powstałych w razie odstąpienia od usunięcia pojazdu w roku 2018 stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w całości.

Uzasadnienie

Rada Powiatu K. , dalej zwana "Radą", w dniu 6 listopada 2017 r.

w oparciu o przepis art. 12 pkt 11 oraz art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r.

o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1868 - j.t. ze zm.), dalej "u.s.p.";

art. 130a ust. 1, 2, 5c i 6 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2017 r. - j.t. ze zm.) dalej "p.r.d", w związku z obwieszczeniem Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 25 lipca 2017 r. w sprawie ogłoszenia obowiązujących

w 2018 r. maksymalnych stawek opłat za usunięcie pojazdu z drogi i jego parkowanie na parkingu strzeżonym (M. P. z dnia 3 sierpnia 2017 r. poz. 772), podjęła uchwałę nr XXXII/238/2017 w sprawie ustalenia wysokości opłat za usunięcie pojazdu oraz za parkowanie usuniętego pojazdu na parkingu strzeżonym oraz ustalenia wysokości kosztów powstałych w razie odstąpienia od usunięcia pojazdu w roku 2018 (Dz. Urz. Woj. Zachodniopomorskiego z 2017 r. poz. 5273).

Opisaną uchwałę Prokurator Rejonowy w K. , dalej "skarżący", zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie zarzucając, że została wydana z naruszeniem prawa to jest art. 130 a ust. 6 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. p.r.d oraz art. 7 i art. 94 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, polegającym na przekroczeniu delegacji ustawowej i zawartych w niej granic swobody regulacyjnej poprzez uchwalenie stawek opłat powstałych w przypadku odstąpienia od usunięcia pojazdu, jeżeli wydanie dyspozycji usunięcia pojazdu spowodowało powstanie tych kosztów - bez poczynienia co do żadnej z tych opłat ustaleń w zakresie faktycznych kosztów usuwania pojazdów z drogi i przechowywania ich na parkingach strzeżonych na terenie powiatu [...], a zatem z pominięciem kryteriów zawartych w upoważnieniu ustawowym. W oparciu o powyższe zarzuty, skarżący wniósł o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały w całości.