Wyrok WSA w Warszawie z dnia 31 stycznia 2019 r., sygn. II SA/Wa 1760/18

Straż pożarna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Kwiecińska, Sędzia WSA Łukasz Krzycki, Sędzia WSA Joanna Kube (spr.), Protokolant referent stażysta Paulina Okrój, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 31 stycznia 2019 r. sprawy ze skargi Z. K. na decyzję Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej z dnia [...] sierpnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie dodatku motywacyjnego 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję [...] Komendanta Wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej w [...] z dnia [...] maja 2018 r. nr [...], 2. zasądza od Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej na rzecz skarżącego Z. K. kwotę 480 (słownie: czterysta osiemdziesiąt) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej decyzją z [...] sierpnia 2018 r. nr [...], na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2096, z późn. zm.); zwanej dalej K.p.a., po rozpatrzeniu odwołania, utrzymał w mocy decyzję [...] Komendanta Wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej z [...] maja 2018 r. nr [...] stwierdzającą na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 w zw. z art. 157 § 1 i § 2 oraz art. 158 § 1 K.p.a. nieważność decyzji Komendanta Miejskiego Państwowej Straży Pożarnej w Z. z [...] grudnia 2017 r. o przyznaniu Z.K. dodatku motywacyjnego w wysokości 750 zł na okres od 1 stycznia 2018 r. do 30 czerwca 2018 r.

Zdaniem organu, przy wydaniu decyzji Komendanta Miejskiego Państwowej Straży Pożarnej w Z. z [...] grudnia 2017 r. doszło do rażącego naruszenia przepisów § 6 ust. 2 pkt 9 oraz § 6 ust. 3 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 27 lutego 2008 r. w sprawie uposażenia strażaków Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. z 2016 r., poz. 717 ze zm.), ponieważ dodatek motywacyjny winien odnosić się do działań na przyszłość (motywacji do lepszej pracy), zaś przyznanie dodatku za już wykonaną pracę można ocenić, jako "obejście przepisu". Przyznanie dodatku tuż przed odejściem na emeryturę oceniono negatywnie z punktu widzenia moralnego i społecznego, jako nieuzasadnione generowanie dodatkowych kosztów z budżetu państwa. Dodatek motywacyjny przyznany został za prowadzenie szkoleń dla strażaków Ochotniczej Straży Pożarnej. Z dodatkowej dokumentacji wynika, że szkolenie miało miejsce w dniach [...],[...] i [...] czerwca 2017 r. oraz [...] października 2017 r. Natomiast decyzja podjęta [...] grudnia 2017 r. przyznaje dodatek motywacyjny na okres od [...] stycznia 2018 r. do [...] czerwca 2018 r., a w tym okresie funkcjonariusz nie prowadził szkoleń dla strażaków Ochotniczej Straży Pożarnej. Nie ma w decyzji z [...] grudnia 2017 r. żadnego wyjaśnienia, dlaczego ten dodatek przyznano na okres pierwszego półrocza 2018 r. za cztery dni szkolenia odbyte w czerwcu i październiku 2017 r. Z zestawienia dat wynika, że nie ma żadnego związku czasowego pomiędzy okresem prowadzenia szkoleń, a okresem, na jaki ustalono dodatek motywacyjny. Kwestia zaś czasu wykonywania zadań jest uregulowana w § 6 ust. 3 rozporządzenia, według którego okolicznościami uwzględnianymi przy ustalaniu wysokości dodatku motywacyjnego są czas i zakres wykonywanych zadań, o których mowa w ust. 2.