Na podstawie art. 88 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. Nr 88, poz. 400, z 1992 r. Nr 21, poz. 86 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 152, poz. 723 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 88, poz. 554) zarządza się, co następuje:

§ 1.1. Rozporządzenie określa:

1) stawki miesięcznego uposażenia zasadniczego strażaków Państwowej Straży Pożarnej, zwanych dalej „strażakami”, według grup uposażenia zasadniczego, określone w tabeli stanowiącej załącznik nr 1 do rozporządzenia,

2) zaszeregowanie stanowisk służbowych do grup uposażenia strażaków, określone w tabelach zawartych w załączniku nr 2 do rozporządzenia,

3) zasady wzrostu uposażenia z tytułu wysługi lat oraz warunki i tryb zaliczania okresów służby lub pracy do wysługi lat,

4) dodatki za stopnie strażaków, określone w tabeli stanowiącej załącznik nr 3 do rozporządzenia,

5) szczegółowe zasady przyznawania strażakom dodatków do uposażenia:

a) dodatku za stopień,

b) dodatku służbowego,

c) dodatku specjalnego,

d) dodatku za służbę w warunkach szkodliwych dla zdrowia,

e) dodatku kontrolerskiego.

2. Przepisy rozporządzenia nie mają zastosowania do strażaków w służbie kandydackiej, których świadczenia pieniężne określają odrębne przepisy.

§ 2.1. Najniższym uposażeniem w rozumieniu rozporządzenia jest uposażenie przewidziane dla najniższego stanowiska służbowego strażaka, obejmujące stawkę przewidzianą dla najniższej grupy uposażenia zasadniczego i dodatek za stopień strażaka.

2. Dodatki do uposażenia, z wyjątkiem dodatku, o którym mowa w § 1 ust. 1 pkt 5 lit. c) i d), są ustalane w stawkach miesięcznych.

§ 3.1. Uposażenie zasadnicze strażaka wzrasta z tytułu wysługi lat o 2% po 2 latach służby i o dalszy 1% za każdy następny rok służby, aż do wysokości 20% po 20 latach służby oraz o 0,5% za każdy rok służby powyżej 20 lat, łącznie do wysokości 25% po 30 latach służby.

2. Podstawę wzrostu uposażenia, o którym mowa w ust. 1, stanowi przyznane strażakowi uposażenie zasadnicze, nie uwzględniające wzrostu z tytułu wysługi lat.

3. Do wysługi lat uwzględnianej przy ustalaniu wzrostu uposażenia zasadniczego strażaków Państwowej Straży Pożarnej zalicza się okresy służby w Państwowej Straży Pożarnej.

4. Do wysługi lat, o której mowa w ust. 3, zalicza się również:

1) służbę w Policji, Urzędzie Ochrony Państwa, Straży Granicznej i w Służbie Więziennej,

2) okresy traktowane jako równorzędne ze służbą w Policji, Urzędzie Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i w Służbie Więziennej, wymienione w art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i z 1997 r. Nr 28, poz. 153),

3) okresy pracy wykonywanej w wymiarze czasu pracy nie niższym niż połowa obowiązującego w danym zawodzie lub na danym stanowisku,

4) inne okresy, jeżeli z mocy odrębnych przepisów podlegają one wliczeniu do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze.

§ 4.1. Strażak zobowiązany jest przedłożyć do akt dokumenty potwierdzające okresy zaliczane do wysługi lat.

2. Jeżeli strażak przedstawi w okresie późniejszym dokument, od którego uzależnione jest ustalenie wysługi lat, zwiększone uposażenie wypłaca się za okres nie dłuższy niż 3 lata poprzedzające miesiąc, w którym złożono taki dokument.

3. Aktualizacja wysługi lat, wynikająca z przebiegu służby, następuje z urzędu i nie wymaga wydawania odrębnych decyzji.

§ 5.1. Strażakowi przyznaje się, ustalany kwotowo, dodatek służbowy w wysokości do 50% otrzymywanego uposażenia zasadniczego i dodatku za stopień.

2. Wysokość dodatku służbowego jest uzależniona w szczególności od:

1) dyspozycyjności związanej z zajmowanym stanowiskiem i stopnia odpowiedzialności za podejmowane decyzje służbowe,

2) stopnia zdyscyplinowania przy realizacji zadań służbowych, gospodarności oraz dbałości o powierzony sprzęt i urządzenia,

3) posiadanego wykształcenia ogólnego i kwalifikacji zawodowych, ze szczególnym uwzględnieniem kwalifikacji specjalistycznych (uprawnień, znajomości języków obcych}, przydatnych na zajmowanym stanowisku,

4) stopnia sprawności fizycznej, potwierdzonej wynikami sprawdzianów.

3. W przypadku niespełniania przez strażaka wymogów, o których mowa w ust. 2, prawo do dodatku wygasa z ostatnim dniem miesiąca, w którym ustały warunki uzasadniające jego przyznanie.

4. O wysokości dodatku służbowego przyznawanego strażakowi decyduje przełożony uprawniony do mianowania lub powołania.

§ 6.1. Strażak nabywa prawo do dodatku za stopień z dniem nadania albo przywrócenia stopnia.

2. W razie wymierzenia strażakowi kary dyscyplinarnej obniżenia stopnia, dodatek za stopień zostaje stosownie obniżony z dniem uprawomocnienia się orzeczenia o ukaraniu.

§ 7.1. Strażakowi przyznaje się dodatek specjalny za:

1) wykonywanie obowiązków służbowych poza obszarem działania macierzystej jednostki co najmniej przez jedną dobę, polegających na organizowaniu i prowadzeniu akcji ratowniczych lub wykonywaniu czynności ratowniczych,

2) prowadzenie i organizowanie długotrwałych akcji ratowniczych lub wykonywanie czynności ratowniczych trwających ponad jedną dobę na terenie działania macierzystej jednostki w okresie podwyższonej gotowości operacyjnej,

3) czas skoszarowania w okresie podwyższonej gotowości operacyjnej jednostki Państwowej Straży Pożarnej.

2. Dodatek specjalny ustala się w wysokości 1/30 miesięcznego uposażenia strażaka za każdą dobę wykonywania czynności, o których mowa w ust. 1.

3. Od czasu skoszarowania, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, odejmuje się doby, w których strażak pełniący służbę w systemie zmianowym pełni służbę zgodnie z rozkładem czasu służby. Strażakowi pełniącemu służbę w systemie codziennym za doby, w których zgodnie z rozkładem czasu służby strażak pełni służbę, dodatek specjalny pomniejsza się o jedną trzecią.

4. Strażakowi wykonującemu zadania, o których mowa w ust. 1 pkt 1, otrzymującemu dodatek specjalny, nie przysługują za ten czas diety na zasadach obowiązujących pracowników będących w podróży służbowej.

5. Dodatek specjalny wypłaca się do dnia 10 każdego miesiąca za miesiąc poprzedni na podstawie wykazu dodatkowych należności, określającego liczbę dób, w których strażak znajdował się w sytuacjach uprawniających do dodatku, zatwierdzonego przez przełożonego, o którym mowa w § 5 ust. 4.

§ 8.1. Strażakowi przysługuje dodatek za każdą godzinę służby wykonywanej w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych w wysokości:

1) przy pierwszym stopniu szkodliwości lub uciążliwości – 5%,

2) przy drugim stopniu szkodliwości lub uciążliwości – 10%,

3) przy trzecim stopniu szkodliwości lub uciążliwości – 15%,

4) przy czwartym stopniu szkodliwości lub uciążliwości – 20%

godzinowej stawki najniższego uposażenia strażaka.

2. Godzinową stawkę najniższego uposażenia strażaka ustala się w wysokości 1/170 najniższego uposażenia.

3. Stanowiska służbowe, na których może być przyznany dodatek za służbę w warunkach szkodliwych dla zdrowia, biorąc pod uwagę wyniki dokonywanych pomiarów oraz opinię powołanej w tym celu komisji, z podaniem stopnia szkodliwości, ustala:

1) Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej – w Komendzie Głównej Państwowej Straży Pożarnej,

2) komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej – w jednostkach organizacyjnych Państwowej Straży Pożarnej na obszarze województwa, z wyjątkiem jednostek, o których mowa w pkt 3, 4 i 5,

3) komendant szkoły Państwowej Straży Pożarnej – w szkole Państwowej Straży Pożarnej,

4) dyrektor jednostki badawczo-rozwojowej Państwowej Straży Pożarnej – w jednostce badawczo-rozwojowej Państwowej Straży Pożarnej,

5) komendant ośrodka szkolenia Państwowej Straży Pożarnej – w ośrodku szkolenia Państwowej Straży Pożarnej.

4. W skład komisji, o której mowa w ust. 3, powinien wchodzić zastępca komendanta (dyrektora), lekarz, osoba zajmująca się sprawami bezpieczeństwa i higieny służby oraz przedstawiciel zakładowej organizacji związkowej.

5. Wykaz czynności i prac oraz stopnie ich szkodliwości, uzasadniające przyznanie dodatku za służbę w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych, określa załącznik nr 4 do rozporządzenia.

§ 9.1. Strażakom pełniącym służbę w etatowych jednostkach (komórkach, na stanowiskach) kontroli może być przyznany dodatek kontrolerski w wysokości do 300 zł.

2. Wysokość przyznanego dodatku kontrolerskiego powinna być uzależniona od wyników i stażu służby na stanowisku uprawniającym do tego dodatku, posiadanych kwalifikacji zawodowych, zakresu obowiązków służbowych oraz liczby dni wykonywania czynności kontrolnych poza macierzystą jednostką.

§ 10.Strażak przeniesiony na stanowisko, na którym pobierane dotychczas dodatki do uposażenia nie przysługują lub przysługują w niższej stawce, zachowuje przez okres 12 miesięcy prawo do tych dodatków według stawek obowiązujących przed przeniesieniem w pełnej wysokości, jeżeli przeniesienie nastąpiło wskutek:

1) utraty zdolności do służby na danym stanowisku, spowodowanej wypadkiem pozostającym w związku z pełnieniem służby lub chorobą powstałą w związku ze szczególnymi warunkami tej służby,

2) orzeczenia całkowitej niezdolności do pełnienia służby na zajmowanym stanowisku przez komisję lekarską, jeżeli nie ma możliwości przeniesienia na stanowisko równorzędne,

3) likwidacji zajmowanego stanowiska, jeżeli nie ma możliwości przeniesienia na stanowisko równorzędne.

§ 11.Traci moc rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 23 czerwca 1992 r. w sprawie uposażenia strażaków Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. Nr 51, poz. 236, z 1993 r. Nr 74, poz. 352 i Nr 93, poz. 430, z 1994 r. Nr 39, poz. 147, Nr 62, poz. 262 i Nr 119, poz. 583, z 1995 r. Nr 19, poz. 100, Nr 68, poz. 348, Nr 81, poz. 414 i Nr 131, poz. 638, z 1996 r. Nr 25, poz. 114 oraz z 1997 r. Nr 46, poz. 295).

§ 12.Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 lipca 1997 r.

Załączniki do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych
i Administracji z dnia 21 lipca 1997 r. (poz. 575)

Załącznik nr 1

TABELA STAWEK MIESIĘCZNEGO UPOSAŻENIA ZASADNICZEGO STRAŻAKÓW WEDŁUG GRUP UPOSAŻENIA

Załącznik nr 2

TABELE ZASZEREGOWANIA STANOWISK SŁUŻBOWYCH DO GRUP UPOSAŻENIA STRAŻAKÓW

Tabela 1
zaszeregowania stanowisk służbowych do grup uposażenia strażaków w Komendzie Głównej Państwowej Straży Pożarnej (PSP)

Tabela 2
zaszeregowania stanowisk służbowych do grup uposażenia strażaków w komendach wojewódzkich Państwowej Straży Pożarnej

* Kategorie komend wojewódzkich określają odrębne przepisy

Tabela 3
zaszeregowania stanowisk służbowych do grup uposażenia strażaków w komendach rejonowych Państwowej Straży Pożarnej

* Kategorie komend rejonowych określają odrębne przepisy.

Tabela 4
zaszeregowania stanowisk służbowych do grup uposażenia strażaków w jednostkach ratowniczo-gaśniczych Państwowej Straży Pożarnej i w jednostkach ratowniczo-gaśniczych Wojskowej Ochrony Przeciwpożarowej

* Użyte w tabeli oznaczenia A, B, C, D i E oznaczają kategorie jednostek ratowniczo-gaśniczych, określone odrębnymi przepisami.

Tabela 5
zaszeregowania stanowisk służbowych do grup uposażenia strażaków w Centrum Naukowo-Badawczym Ochrony Przeciwpożarowej Państwowej Straży Pożarnej

Tabela 6
zaszeregowania stanowisk służbowych do grup uposażenia strażaków w Szkole Głównej Służby Pożarniczej (SGSP)

Tabela 7
zaszeregowania stanowisk służbowych do grup uposażenia strażaków w Centralnej Szkole i szkołach aspirantów Państwowej Straży Pożarnej

Tabela 8
zaszeregowania stanowisk służbowych do grup uposażenia strażaków w szkołach podoficerskich i ośrodkach szkolenia Państwowej Straży Pożarnej

Tabela 9
zaszeregowania stanowisk służbowych do grup uposażenia strażaków Państwowej Straży Pożarnej pełniących służbę w jednostkach Wojskowej Ochrony Przeciwpożarowej

Załącznik nr 3

TABELA STAWEK DODATKU ZA POSIADANY PRZEZ STRAŻAKA STOPIEŃ SŁUŻBOWY

Załącznik nr 4

WYKAZ CZYNNOŚCI I PRAC ORAZ STOPNIE ICH SZKODLIWOŚCI, UZASADNIAJĄCE PRZYZNANIE DODATKU ZA SŁUŻBĘ W WARUNKACH SZKODLIWYCH DLA ZDROWIA LUB UCIĄŻLIWYCH

1. Do pierwszego stopnia szkodliwości zalicza się czynności i prace wykonywane:

1) w pomieszczeniach, w których jest konieczne stałe stosowanie sztucznego oświetlenia,

2) w warunkach narażenia na promieniowanie ultrafioletowe lub podczerwone,

3) na przestrzeniach otwartych lub w pomieszczeniach zamkniętych, w których utrzymuje się stale temperatura efektywna powyżej 25 stopni Celsjusza lub poniżej 10 stopni Celsjusza,

4) w warunkach narażenia na działanie dymów pożarowych lub substancji toksycznych nie kumulujących się w organizmie,

5) w warunkach narażenia na działanie pyłów nie wywołujących zwłóknienia tkanki płucnej,

6) w warunkach narażenia na wibrację ogólną,

7) w mokrym środowisku o względnej wilgotności powietrza 80%, w błocie lub bezpośrednim kontakcie z wodą.

2. Do drugiego stopnia szkodliwości zalicza się czynności i prace wykonywane:

1) w warunkach narażenia na hałas,

2) w warunkach nadmiernego obciążenia wysiłkiem fizycznym co najmniej 2 000 kcal dla mężczyzn i 1 200 kcal dla kobiet lub wymagające wymuszonej pozycji ciała,

3) w warunkach narażenia na działanie pyłów wywołujących zwłóknienie tkanki płucnej,

4) w warunkach narażenia na działanie dymów pożarowych lub substancji toksycznych kumulujących się w organizmie,

5) przy usuwaniu i wywozie nieczystości,

6) w warunkach narażenia na wibrację miejscową,

7) w pomieszczeniach specjalnych zagłębionych i półzagłębionych obwałowanych w warunkach niewłaściwej wentylacji i sztucznego oświetlenia.

3. Do trzeciego stopnia szkodliwości zalicza się czynności i prace wykonywane:

1) w warunkach narażenia na promieniowanie jonizujące,

2) przy zabezpieczaniu, w związku z działaniem ratowniczym, gazów, paliw i materiałów wybuchowych,

3) przy urządzeniach elektroenergetycznych, znajdujących się pod napięciem powyżej 220 V,

4) w warunkach narażenia na działanie pól elektromagnetycznych wysokiej częstotliwości w zakresie od 0,1 do 300 000 MHz w strefie zagrożenia.

4. Do czwartego stopnia szkodliwości zalicza się czynności i prace wykonywane:

1) wewnątrz zbiorników, aparatów, kanałów, studni Itp., których wykonywanie wymaga specjalnego zezwolenia i zabezpieczenia,

2) pod ziemią i wodą,

3) w kontakcie z materiałami zakaźnymi, chorymi zakaźnie ludźmi lub zwierzętami oraz zwłokami,

4) na wysokości powyżej 2 m i w wykopach poniżej 2 m, uznane za niebezpieczne w przepisach o bezpieczeństwie i higienie pracy,

5) w warunkach narażenia na działanie benzydyny, alfa- i beta-naftyloaminy, chlorku winylu, azbestu oraz innych czynników o analogicznym jak te substancje działaniu, jeśli zostanie to stwierdzone przez instytut medycyny pracy,

6) bezpośrednio przy usuwaniu awarii radiacyjnych i ich skutków.

5. Prace określone w ust. 1 pkt 4 i 5 oraz w ust. 2 pkt 1, 3 i 4 uważa się za wykonywane w warunkach szkodliwych dla zdrowia uzasadniających przyznanie dodatku, jeżeli w środowisku pracy przekroczone są najwyższe dopuszczalne stężenia i natężenia czynników szkodliwych dla zdrowia określone w odrębnych przepisach lub inne obowiązujące normy higienicznosanitarne.

6. Pomiary czynników szkodliwych dla zdrowia, o których mowa w ust. 5, dokonywane są przez laboratoria Państwowej Inspekcji Sanitarnej oraz inne laboratoria upoważnione przez właściwych terenowo państwowych wojewódzkich inspektorów sanitarnych.

7. Obowiązek dokonywania pomiarów czynników szkodliwych dla zdrowia, o których mowa w ust. 5, nie dotyczy środowiska działań ratowniczo-gaśniczych.

8. Strażakowi pełniącemu w danym miesiącu służbę w warunkach o różnym stopniu szkodliwości przysługuje jeden dodatek według najwyższego stopnia szkodliwości.