Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 17 stycznia 2019 r., sygn. I SA/Po 892/18

Podatek od nieruchomości

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Wolna-Kubicka Sędziowie Sędzia WSA Barbara Rennert (spr.) Sędzia WSA Karol Pawlicki Protokolant: st. sekr. sąd. Ewa Szydłowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 stycznia 2019 r. sprawy ze skargi "A" sp. z o.o. Oddział [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego [...] z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2014 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Burmistrza Miasta [...] z dnia [...] r. nr [...]; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego [...] na rzecz skarżącej spółki kwotę 2.242,- zł (dwa tysiące dwieście czterdzieści dwa złote 00/100) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

W styczniu 2014 r. P. Sp. z o.o. Oddział w P. złożyła Burmistrzowi Miasta C. deklarację na podatek od nieruchomości za rok 2014, dotyczącą nieruchomości położonych na terenie C.. W deklaracji skarżąca nie wykazała w podstawie opodatkowania urządzeń technicznych stacji gazowych i telemetrii, punktów redukcyjno-pomiarowych, nawanialni, wyjaśniając że podstawą opodatkowania w złożonej deklaracji jest sieć gazociągów i przyłączy oraz kontenery czyli obudowy stacji redukcyjno-pomiarowych wraz fundamentami, z którymi są trwale związane. Obniżenie wartości budowli w stosunku do zadeklarowanej w 2013 r. wyniosło [...] zł.

Burmistrz Miasta C., decyzją z [...] marca 2015 r. nr [...], określił skarżącej wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2014 r. w kwocie [...]zł, stwierdzając, że wysokość zobowiązań podatkowych za ten rok powinna być wyższa od zadeklarowanej. Powołując się na art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2010 r. nr 95, poz. 613 ze zm.; dalej: "u.p.o.l.") wskazał, że spółka była w posiadaniu wszystkich przedmiotów opodatkowania, co wynika ze złożonej deklaracji. Organ nie podzielił stanowiska skarżącej odnośnie wyłączenia z przedmiotu opodatkowania urządzeń technicznych stacji gazowych i telemetrii, punktów redukcyjno-pomiarowych i nawialni. Następnie, przytaczając art. 1a ust. 1 pkt 2 u.p.o.l. oraz art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r., poz. 1409; dalej: "P.b."), powołał się na wyrok WSA w Krakowie z 12 marca 2014 r., I SA/Kr 2173/13.