Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 8 stycznia 2019 r., sygn. I SA/Ol 631/18

Egzekucyjne postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Ryszard Maliszewski Sędziowie sędzia WSA Wojciech Czajkowski (sprawozdawca) sędzia WSA Przemysław Krzykowski po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 8 stycznia 2019 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W. B. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie odmowy zwolnienia z egzekucji 1. uchyla zaskarżone postanowienie 2. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej na rzecz skarżącego kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia "[...]" wydanym na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 144 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (j.t. Dz. U. z 2017 r., poz. 1257 ze zm.; dalej w skrócie: "K.p.a.") oraz art. 13 i art. 18 ustawy z dnia 17 czerwca 1966r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (j.t. Dz. U. z 2018 r., poz. 1314 ze zm.; dalej w skrócie: "u.p.e.a."), Dyrektor Izby Administracji Skarbowej utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia "[...]" o odmowie zwolnienia z egzekucji ruchomości w postaci samochodu osobowego, będącego własnością zobowiązanego W.B.

Z akt wynika, że Naczelnik Urzędu Skarbowego prowadzi postępowanie egzekucyjne z majątku zobowiązanego na podstawie własnych tytułów wykonawczych z dnia "[....]", obejmujących należności pieniężne w podatku od towarów i usług za sierpień, wrzesień, listopad 2009 r., październik, grudzień 2010 r. oraz grudzień 2012 r. w łącznej kwocie należności głównej 41.553,80 zł.

Protokołem z dnia "[...]" organ egzekucyjny dokonał zajęcia ruchomości zobowiązanego, tj. samochodu osobowego marki "[...]", nr rejestracyjny "[...]", nr VIN "[...]". Zajęty pojazd został pozostawiony przez organ egzekucyjny pod dozorem zobowiązanego, tj. właściciela pojazdu.

Pismem z 13 kwietnia 2018 r. zobowiązany złożył wniosek o zwolnienie z egzekucji zajętego przez organ egzekucyjny samochodu, podnosząc, iż pojazd ten jest niezbędny do codziennej egzystencji. We wniosku, wskazując na wiek swój i małżonki (75 i 77 lat), stan zdrowia i niepełnosprawność, podał, że konieczne są w tym przypadku częste wizyty u lekarzy. Zajęty samochód jest też wykorzystywany do zaopatrywania w środki do życia, bowiem zobowiązany i jego żona zamieszkują poza granicami wsi, a ewentualne korzystanie z komunikacji publicznej jest niemożliwe, gdyż odległość do najbliższego przystanku wynosi około dwóch kilometrów.