Wyrok WSA w Krakowie z dnia 15 stycznia 2019 r., sygn. II SA/Kr 1356/18

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Iwona Niżnik- Dobosz Sędziowie: WSA Krystyna Daniel (spr.) WSA Paweł Darmoń Protokolant: starszy sekr. sądowy Beata Stefańczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 stycznia 2019 r. sprawy ze skargi B. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] września 2018 r. znak: [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie ustalenia warunków zabudowy I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] na rzecz skarżącej B. R. kwotę 200,00 zł ( dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania. III. zarządza zwrot z kasy tut. Sądu skarżącej B. R. kwotę 100,00 zł ( sto złotych ) tytułem nadpłaconego wpisu.

Uzasadnienie

Prezydent Miasta N. decyzją z dnia 10 sierpnia 2015 r., znak: [...] na wniosek A. S. ustalił warunki zabudowy dla zamierzenia inwestycyjnego pn.: "Budowa bezdotykowej myjni samochodowej wraz z budynkiem magazynowym i infrastrukturą techniczną na terenie położonym w N. przy ul. [...] oznaczonym w ewidencji gruntów i budynków jako działki nr [...], [...] w obrębie [...]". W związku z brakiem zaskarżenia przedmiotowej decyzji, uzyskała ona walor ostateczności z dniem 2 września 2015 r.

W dniu 11 lipca 2016 r. do Samorządowego Kolegium Odwoławczego wpłynął wniosek B. R., którym domagała się stwierdzenia nieważności ww. decyzji na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tj.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1257 ze zm.).

W uzasadnieniu wnioskodawczyni zarzuciła naruszenie przez organ zasady dobrego sąsiedztwa poprzez brak wyznaczenia obszaru analizowanego, a w konsekwencji wydanie zaskarżonej decyzji z rażącym naruszeniem art. 61 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t.j.: Dz. U. z 2015 r. poz. 199 ze zm.). Nadto wnioskodawczyni zarzuciła, że dołączony do kwestionowanej decyzji załącznik tekstowy stanowi załącznik do decyzji o innej dacie, jak też brakuje w nim wskazania obszaru analizowanego oraz elementów zabudowy, które wpłynęły na ustalenie takich a nie innych warunków i wskaźników zabudowy. Na koniec wnioskodawczyni zarzuciła błędne uznanie przez organ, iż grunty rolne położone na terenie miasta nie wymagają decyzji w sprawie ich przeznaczenia na cele nierolnicze, a w konsekwencji brak uzgodnienia kwestionowanej decyzji z właściwym starostą.