Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 8 stycznia 2019 r., sygn. I SA/Gl 1163/18

Prawo miejscowe

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bożena Suleja-Klimczyk, Sędziowie WSA Agata Ćwik-Bury, Wojciech Gapiński ( spr.), Protokolant Katarzyna Czabaj, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 stycznia 2019 r. sprawy ze skargi G. J., D. J. na uchwałę Rady Miasta Jastrzębie - Zdrój z dnia 27 października 2016 r. nr XII.118.2016 w przedmiocie zwolnienia od podatku od nieruchomości na terenie miasta Jastrzębie-Zdrój nowo wybudowanych budynków mieszkalnych 1) stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w zakresie § 2 w części: "lub będące w posiadaniu przedsiębiorcy lub innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą"; 2) w pozostałym zakresie oddala skargę; 3) zasądza od Rady Miasta Jastrzębie-Zdrój na rzecz strony skarżącej kwotę 300 (trzysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Rada Miasta Jastrzębie-Zdrój (dalej - Rada Miasta, organ uchwałodawczy) w dniu 27 października 2016 r. podjęła uchwałę nr XII.118.2016 w sprawie zwolnienia od podatku od nieruchomości na terenie miasta Jastrzębie-Zdrój nowo wybudowanych budynków mieszkalnych (Dziennik Urzędowy Województwa Śląskiego z dnia 7 listopada 2016 r. poz. 5576 - dalej uchwała). Powołanym aktem prawa miejscowego ustalono, że zwalnia się od podatku od nieruchomości budynki mieszkalne lub ich części, których budowa została zakończona w okresie obowiązywania niniejszej uchwały (§ 1 ust. 1 uchwały). Zwolnieniu temu nie podlegają natomiast budynki i ich części zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej lub będące w posiadaniu przedsiębiorcy lub innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą (§ 2 uchwały).

Pismem z dnia 19 stycznia 2018 r. G. J. i D. J. (dalej - skarżący, podatnicy) wezwali Radę Miasta do usunięcia naruszenia prawa podnosząc, że wskazana uchwała została podjęta z naruszeniem: art. 7 ust. 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (dalej - u.p.o.l.), art. 18 ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (dalej - u.s.g.) oraz art. 7, art. 32 ust. 1 i 2, art. 217 Konstytucji RP. W uzasadnieniu podkreślono, że uchwała Rady Miasta z dnia 27 października 2016 r. została wydana z przekroczeniem delegacji ustawowej zawartej w art. 7 ust. 3 u.p.o.l. Jak stwierdzili bowiem skarżący, z zakresu zwolnienia podatkowego w sposób nieuprawniony wyłączono budynki będące w posiadaniu przedsiębiorcy, które nie są związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Tym samym wbrew dyspozycji art. 7 ust. 3 u.p.o.l. do konstrukcji ulgi podatkowej wprowadzono element podmiotowy.