Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 8 stycznia 2019 r., sygn. III SA/Gl 1067/18

Inne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Apollo, Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Jużków (spr.), Sędzia WSA Barbara Orzepowska-Kyć, Protokolant Starszy referent Małgorzata Wasik, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 stycznia 2019 r. sprawy ze skargi A.W. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji wymierzającej karę pieniężną oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z [...] r. nr [...] Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w K., utrzymał w mocy własną decyzję z [...] r. nr [...] odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej Naczelnika Urzędu Celnego w K. z [...] r. nr [...], którą wymierzono A. W. karę pieniężną w łącznej wysokości [...] zł za urządzanie gier na automatach poza kasynem gry.

Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym:

A. W. prowadzi działalność gospodarczą, bar "A" w M. w którym [...] r. funkcjonariusze celni przeprowadzili kontrolę, która wykazała znajdujące się w lokalu i wykorzystywane do organizowania gier hazardowych dwa automaty. Wskazaną wyżej decyzją z [...] r. organ wymierzył skarżącej karę pieniężną za urządzanie gier na automatach poza kasynem gry w łącznej wysokości [...] zł (po [...] zł od każdego automatu). Jako podstawę prawną wydanej decyzji organ wskazał m.in. art. 2 ust. 3 i 4 oraz art. 89 ust. 1 pkt 2 i us. 2 pkt 2 ustawy z 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (tj. dz. U. z 2015 r., poz. 612 ze zm., w skrócie ugh). Decyzja została doręczona skarżącej ale nie zostało wniesione od niej odwołanie i stała się ostateczna.

Pismem z [...] r. skarżąca wniosła o stwierdzenie nieważności decyzji z [...] r. z powodu wydania jej z rażącym naruszeniem prawa, tj. art. 89 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 ugh na podstawie którego można nałożyć karę pieniężną jedynie na podmiot wymieniony w art. 6 ust. 4 ugh, który może ubiegać się o koncesję, a nie może to być osoba fizyczna oraz na podstawie przepisu, który nie mógł mieć zastosowania w sprawie z racji braku jego notyfikacji Komisji, który to obowiązek wynika z 8 i art. 1 pkt 11 dyrektywy nr 98/34/WE ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz zasad dotyczących społeczeństwa informacyjnego (Dz. U. UE L 204, str. 37, dalej dyrektywa nr 98/34/WE). Uzasadnienie wniosku stanowiło rozwinięcie zarzutów i wskazanie, ze osoba fizyczna może ponosić tylko odpowiedzialność na podstawie art. 107 § 1 kks.