Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 8 stycznia 2019 r., sygn. II SA/Bd 1156/18

Bezrobocie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Joanna Brzezińska (spr.) Sędziowie sędzia WSA Jerzy Bortkiewicz sędzia WSA Jarosław Wichrowski Protokolant asystent sędziego Aleksandra Galla po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 stycznia 2019 r. sprawy ze skargi W. Z. na decyzję Wojewody z dnia [...] sierpnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia należności z tytułu zwrotu kosztów refundacji oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] czerwca 2018r., nr [...], Prezydent Miasta B. odmówił W. Z. (skarżącej) umorzenia należności z tytułu zwrotu kwoty przyznanej refundacji części kosztów poniesionych na wynagrodzenia oraz składki na ubezpieczenia społeczne skierowanego bezrobotnego do 30 roku życia, w wysokości [...] zł należności głównej oraz kwoty [...] z tytułu odsetek ustawowych liczonych od dnia 30 czerwca 2016 r.

W uzasadnieniu organ wskazał, że na podstawie umowy ze skarżącą z dnia [...] kwietnia 2016r., nr [...], przyznana została refundacja części kosztów na wynagrodzenia oraz składek na ubezpieczenie społeczne skierowanego 1 bezrobotnego do 30 roku życia. Zgodnie z umową skarżąca zobowiązana była do utrzymania w zatrudnieniu bezrobotnego skierowanego w okresie refundacji oraz przez okres 12 miesięcy po jej zakończeniu tj. w okresie od [...].05.2016r. do [...].05.2018r. W dniu [...] marca 2017r. skarżąca przedłożyła wypowiedzenie umowy o pracę oraz świadectwo pracy osoby zatrudnionej na refundowanym stanowisku, z których wynikało, że zatrudnienie trwało do [...].02.2017r. Nadto skarżąca poinformowała o zakończeniu działalności gospodarczej z dniem [...] lutego 2017r. W konsekwencji w dniu [...] kwietnia 2017r. skarżąca wezwana została do zwrotu całej kwoty refundacji wraz z odsetkami.

Na wniosek beneficjentki, decyzją Prezydenta Miasta B. z dnia [...] października 2017r., powyższa należność została umorzona w wymiarze 50%. Na skutek odwołania skarżącej, wnoszącej o umorzenie kwoty należności w całości, Wojewoda uchylił decyzję organu pierwszej instancji ze względu na niedostateczne ustalenia co do rzeczywistej sytuacji majątkowej skarżącej. Po ponownym rozpoznaniu sprawy organ I instancji ponownie rozstrzygnął o umorzeniu należności w wymiarze 50%, a na skutek odwołania skarżącej Wojewoda - decyzją z dnia [...] kwietnia 2018r. - uchylił decyzję umarzającą należność, wskazując, że nie zostało wykazane aby w sprawie zachodziły przesłanki wymienione w art. 76 ust. 7 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz.U. z 2017r., poz. 1065 ze zm. - dalej "u.p.z.").