Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 6 grudnia 2018 r., sygn. I SA/Wr 961/18

Interpretacje podatkowe

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marta Semiczek, Sędziowie Sędzia WSA Kamila Paszowska-Wojnar (sprawozdawca) Sędzia WSA Katarzyna Radom, Protokolant Paweł Poźniak, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 6 grudnia 2018 r. sprawy ze skargi A na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych I. uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną; II. zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz A kwotę 697 zł (sześćset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

1. Postępowanie przed organami podatkowymi.

1. We wniosku o interpretację A (dalej: Wnioskodawca, Spółka, Skarżący) przedstawił następujący stan faktyczny / zdarzenie przyszłe.

Spółka jest częścią globalnej marki. Głównym zadaniem Spółki jest uczestnictwo w tworzeniu oraz rozwoju produktów informatycznych grupy. Polski zespół pełni w ramach grupy rolę podwykonawcy wysokospecjalistycznych usług informatycznych. W celu realizacji zadań biznesowych Spółka zatrudnia i zamierza zatrudnić wysoko wykwalifikowanych specjalistów (dalej: Pracownicy). W ramach realizowania obowiązków służbowych Pracownicy, w oparciu o swoją indywidualną i kreatywną pracę, wykonują czynności, takie jak m.in.: tworzenie oraz weryfikowanie kodu źródłowego, projektowanie rozwiązań, definiowanie architektury rozwiązań, specyfikowanie podzadań, weryfikowanie wymagań dla prawidłowej implementacji danych funkcjonalności, tworząc przy tym unikalne utwory, m.in.: kody źródłowe programów komputerowych lub aplikacji mobilnych lub webowych, kody źródłowe testów automatycznych, scenariusze testowe, bazy oraz struktury danych, strony internetowe, dokumentację techniczną, specyfikacje, plany i strategie, prototypy nowych rozwiązań lub produktów, koncepcje i specyfikacje programistyczne, analizy i raporty, opinie oraz rekomendacje, projekty graficzne, grafikę komputerową, utwory audiowizualne, materiały reklamowe oraz prezentacje. Wymienione wyżej prace charakteryzują się wysoką niepowtarzalnością, indywidualnością oraz oryginalnością, w związku z czym podlegają ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j.: Dz.U. z 2017 r. poz. 880 ze zm. dalej jako: u.p.a.p.p.); są one przy tym ukierunkowane na powstanie programów komputerowych, a zatem są elementem procesu tworzenia tych programów. Oprócz czynności i efektów twórczych, wykazanych powyżej, w ramach obowiązków Pracowników mieszczą się także inne czynności, niebędące czynnościami o charakterze twórczym. Spółka zobowiązała Pracowników do prowadzenia imiennej, bieżącej ewidencji utworów tworzonych przez nich w ramach stosunku pracy. Raporty z tej ewidencji pozwolą Spółce na ustalenie, czy w danym okresie rozliczeniowym praca zgłaszana przez Pracownika spełnia przesłanki utworu, a tym samym, czy jest przedmiotem prawa autorskiego. Ponadto ewidencja ta pozwoli na określenie kategorii tworzonego utworu oraz ustalenie czasu przeznaczonego przez poszczególnych Pracowników na stworzenie poszczególnych utworów. Miesiąc przejścia majątkowych praw autorskich na Spółkę, a tym samym miesiąc nabycia przez Pracownika honorarium autorskiego będzie dokumentowany raportem albo oświadczeniem sporządzonym przez Spółkę zaakceptowanym przez Pracownika na koniec okresu rozliczeniowego. Spółka rozważa określenie honorarium autorskiego przy zastosowaniu jednej z dwóch metod opisanych poniżej. Przy wyborze I metody wynagrodzenie zasadnicze dla poszczególnych Pracowników będzie się składać z honorarium autorskiego z tytułu przeniesienia na pracodawcę majątkowych praw autorskich oraz wynagrodzenia podstawowego, tj. wynagrodzenia za wykonywanie pozostałych czynności. Podział wynagrodzenia zasadniczego pracownika będzie dokonywany w każdym okresie rozliczeniowym, w którym nastąpiło przeniesienie praw do utworów na Spółkę. Podstawą ustalenia kwoty honorarium autorskiego za dany okres rozliczeniowy będzie oświadczenie sporządzone przez Spółkę i zaakceptowane przez Pracownika (dalej: Oświadczenie), w którym będzie wskazane, czy w danym okresie rozliczeniowym doszło do powstania utworów i przeniesienia ich na Spółkę oraz określenia tzw. rzeczywistego wkładu twórczego danego Pracownika w stworzenie utworów jako iloczyn wynagrodzenia zasadniczego oraz stosunku pracy rzeczywiście poświęconego przez danego Pracownika na stworzenie utworów, powstałych w danym okresie rozliczeniowym i rzeczywiście nabytych przez Spółkę do ogólnego czasu pracy danego Pracownika w tym okresie rozliczeniowym. Spółka rozważa także wprowadzenie metody II bazującej na stałej kwocie honorarium autorskiego. W tej metodzie pracownicy również będą zobowiązani do prowadzenia ewidencji utworów tworzonych przez nich w ramach stosunku pracy w danym okresie rozliczeniowym. Na podstawie tej ewidencji Spółka będzie weryfikować, czy w danym okresie rozliczeniowym doszło do powstania utworu, natomiast nie będzie ona podstawą do określenia wartości honorarium. W konsekwencji honorarium autorskie ustalone metodą II nie będzie uwzględniać rzeczywistego wkładu twórczego pracownika na stworzenie utworów.