Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 19 grudnia 2018 r., sygn. II SA/Wr 455/18

Planowanie przestrzenne

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Mieczysław Górkiewicz (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Władysław Kulon Sędzia WSA Gabriel Węgrzyn Protokolant: asystent sędziego Andżelika Abramowska po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 5 grudnia 2018 r. sprawy ze skargi J. S. na uchwałę Rady Miejskiej w [...] z dnia [...] marca 2018 r. nr [...] w przedmiocie uchwalenia zmiany Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy [...] dla terenu obejmującego części obrębów [...],[...],[...],[...] i [...] I. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w części obejmującej wymieniony w § 2 pkt 2 Załącznik nr 2 - ujednolicony rysunek studium, w zakresie przebiegu drogi krajowej nr [...] na terenie jednostki oznaczonej [...] przez działkę nr [...] w [...] stanowiącą własność skarżącego; II. oddala skargę w pozostałym zakresie.

Uzasadnienie

Skarżący jedną skargą zaskarżył uchwałę Rady Miejskiej w [...]

nr [...] z dnia [...] marca 2018 r. w sprawie uchwalenia zmiany studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy [...] dla określonego terenu oraz uchwałę intencyjną z dnia [...] marca 2011 r.

Po rozdzieleniu spraw skarga na uchwałę intencyjną uległa prawomocnie odrzuceniu postanowieniem z dnia 13 września 2018 r. sygn. akt II SA/Wr 454/18.

W skardze na zmianę studium skarżący na podstawie art. 101 u.s.g. (Dz. U.

z 2018 r., poz. 994) wywodził, że uchwała narusza przysługujący mu interes prawny. Twierdził ponadto, że uchwała podjęta została z istotnym naruszeniem zasad sporządzania studium oraz istotnym naruszeniem trybu sporządzania (art. 28 ust. 1 u.p.z.p. Dz. U. z 2018 r., poz. 1945).

Według uzasadnienia skargi w dacie podjęcia uchwały obowiązywał plan miejscowy

z 2002 r. i studium z 2010 r. W uchwałach tych przewidziano korytarz dla drogi krajowej nr [...]. Przebiegał on w pobliżu gospodarstwa rolnego stanowiącego własność skarżącego, jednak był oddzielony rzeką [...]. Studium z 2010 r. ustanawiało na terenie obejmującym nieruchomość skarżącego strefę aktywności gospodarczej pomiędzy drogą a szlakiem kolejowym [...]. Na podstawie planu z 2002 r. wydane zostały pozwolenia na budowę w pobliżu przewidzianej w tym planie drogi. Właściciele tych nieruchomości domagali się zmiany przebiegu drogi. W zaskarżonym studium organ (art. 32 p.p.s.a. Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) dokonał przesunięcia drogi, która obecnie miałaby przebiegać środkiem gospodarstwa rolnego skarżącego. Zagrożone są przez to zabudowania mieszkalne i gospodarcze oraz stawy rybne skarżącego. Nastąpiła nieproporcjonalna ingerencja w prawo własności nieruchomości oraz naruszenie u.p.z.p. (art. 6 ust. 1 i 2, art. 10 ust. 1, art. 1 ust. 2, art. 65 ust. 2)