Wyrok WSA w Warszawie z dnia 20 listopada 2009 r., sygn. IV SA/Wa 1356/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Agnieszka Wójcik, Sędziowie Sędzia WSA Aneta Dąbrowska (spr.), Sędzia WSA Danuta Dopierała, Protokolant Marek Lubasiński, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 listopada 2009 r. sprawy ze skargi Wojewody [...] na uchwałę Rady Miejskiej w G. z dnia [...] czerwca 2009 r. nr [...] w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego 1. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w całości; 2. stwierdza, że zaskarżona uchwała nie podlega wykonaniu do chwili uprawomocnienia się niniejszego wyroku.

Uzasadnienie

W dniu 22 lipca 2009r. Wojewoda [...] wniósł skargę na uchwałę Rady Miejskiej w G. z [...]czerwca 2009r., nr [...]w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla terenów publicznych i zabudowy mieszkaniowej w rejonie ulic: [...],[...]i [...]w G., domagając się stwierdzenia nieważności zaskarżonej uchwały jako naruszającej art. 20 ustawy z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717, ze zm.) - dalej w skrócie: p.z.p.

W skardze wskazano, iż Rada Miejska w G. w dniu [...] stycznia 2009r. podjęła uchwałę nr [...] w sprawie zmiany studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy G. Z kolei Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z 13 maja 2009r. orzekł o niezgodności z prawem uchwały Rady Miejskiej w G. nr [...] z [...] stycznia 2007r. w przedmiocie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy G. Zatem uchwała ta utraciła moc obowiązującą z dniem orzeczenia o niezgodności z prawem. Konsekwencją wyeliminowania z obrotu prawnego przedmiotowego studium jest konieczność stwierdzenia nieważności zaskarżonej uchwały, jako podjętej po 13 maja 2009r., czyli po dniu, w którym nastąpiła utrata mocy obowiązującej uchwały z [...] stycznia 2007r., nr [...], skutkująca również na uchwałę z [...] stycznia 2009r. nr [...]. Z całokształtu unormowań ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym wynika jednoznacznie, że studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego jest aktem obligatoryjnym. Zatem jego brak uniemożliwia uchwalenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego na obszarze całej gminy. W efekcie oznacza to, iż uchwała w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oparta na nieobowiązującym już w dniu jej wydania studium zawiera wadę prawną winną skutkować jej nieważnością.