Wyrok WSA w Warszawie z dnia 29 listopada 2018 r., sygn. I SA/Wa 1356/18

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Kosińska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Bożena Marciniak Sędzia WSA Joanna Skiba Protokolant referent stażysta Michał Nowakowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 listopada 2018 r. sprawy ze skargi [...] na decyzję Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] maja 2018 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Minister Rodziny i Polityki Społecznej decyzją z dnia [...] maja 2018 r., nr [...], po rozpatrzeniu odwołania [...], uchylił decyzję Wojewody [...] z dnia [...] lipca 2016 r. nr [...] odmawiającą zmiany decyzji Burmistrza [...] z dnia [...] lipca 2013 r. nr [...] i umorzył postępowanie w sprawie.

Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, że [...] wniosła o zmianę, na podstawie art. 161 § 1 ustawy z dnia 4 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (dalej: kpa) decyzji ostatecznej Burmistrza [...] z dnia [...] lipca 2013 r. o odmowie przyznania zasiłku celowego i przyznanie jej żądanego świadczenia. W uzasadnieniu wniosku skarżąca podała, że brak miejsca zamieszkania i schronienia dla niej samej oraz jej rodziny naraża ją na bezdomność, a tym samym zagraża jej zdrowiu i zdrowiu osób jej najbliższych.

Z akt sprawy wynika, że Burmistrz [...] decyzją z dnia [...] lipca 2013 r., utrzymaną następnie w mocy przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] decyzją z dnia [...] października 2013 r., odmówił przyznania wnioskodawczyni zasiłku celowego z tytułu klęski żywiołowej (powodzi) mającej miejsce w 2010 r., tj. uszkodzenia budynków mieszkalnych położonych w [...], gmina [...], na działce nr [...]. Podstawę odmowy stanowił art. 5 pkt 1 ustawy o pomocy społecznej, w myśl którego prawo do świadczeń pomocy społecznej mają osoby zamieszkujące i przebywające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tymczasem skarżąca od ponad 10 lat zamieszkuje wraz z mężem [...] w [...], nie jest zatem uprawniona do korzystania z wnioskowanej pomocy społecznej. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie oddalił skargę [...], uznając ją za niezasadną.