Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 27 listopada 2018 r., sygn. II SA/Rz 937/18

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący SWSA Piotr Godlewski Sędziowie WSA Krystyna Józefczyk /spr./ WSA Paweł Zaborniak Protokolant specjalista Anna Mazurek - Ferenc po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 listopada 2018 r. sprawy ze skargi A. Sp. z o.o. w [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] maja 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego -skargę oddala-

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi A sp. z o.o. z siedzibą w [...], dalej "Spółka", jest decyzja Samorządowego kolegium Odwoławczeg , dalej "Kolegium" z dnia [...] maja 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego.

Wójt Gminy [...] decyzją z dnia [...] stycznia 2018 r. znak [...] po rozpatrzeniu wniosku firmy A sp. z o.o. ul. [...] 7, [...] W. odmówił ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego pod nazwą: "Budowa stacji bazowej telefonii komórkowej A Sp. z o.o. o oznaczeniu [...]" na działce nr ewid. 1339, położonej w J. przy ul. [...], obręb ewidencyjny [....], gmina [...]. W motywach odmowy podał, że zamierzenie inwestycyjne nie jest zgodne z przepisami odrębnymi, a to wyłącza wydanie decyzji lokalizacyjnej. Tymi przepisami są art. 5 i 68 Konstytucji, stanowiące o zasadzie niepodległości Państwa oraz prawie obywateli do ochrony zdrowia, a ich uszczegółowieniem są zapisy art. 1 ust. 2 pkt 1, 2, 5, 7, 9 oraz ust. 3 ustawy z dnia z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U z 2017 poz. 1073 ze zm.), zwana dalej "u.p.z.p.".

Odwołanie od powyższej decyzji złożyła Spółka zarzucając naruszenie art. 6, 7, 8, 77 § 1, art. 80 i 107 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity Dz. U. z 2017 r. poz. 1257, dalej "K.p.a.") poprzez niewyjaśnienie i nieustalenie czy przedmiotowa inwestycja zalicza się do przedsięwzięć wymagających przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko, brak prawidłowej podstawy prawnej oraz przekroczenie swobodnej oceny dowodów, a także niedziałanie w granicach prawa i wadliwe prowadzenie postępowania administracyjnego. Zdaniem odwołującego się naruszone zostały także przepisy art. 1, 2, 3 i 4 ust. 2 pkt 1, art. 50 ust. 1, art. 51 ust. 1 pkt 2 i art. 54 u.p.z.p. oraz art. 2, 5, 7 i 68 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej poprzez ich błędne zastosowanie. W ocenie odwołującego się żaden z tych przepisów nie jest przepisem odrębnym, w odniesieniu, do którego występowałaby sprzeczność uzasadniająca wydane decyzji odmownej.