Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 7 listopada 2018 r., sygn. I SA/Ol 395/18

Podatek dochodowy od osób prawnych

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Wiesława Pierechod Sędziowie sędzia WSA Jolanta Strumiłło sędzia WSA Przemysław Krzykowski (sprawozdawca) Protokolant starszy sekretarz sądowy Monika Rząp po rozpoznaniu na rozprawie w Olsztynie w dniu 7 listopada 2018r. sprawy ze skargi Spółki A na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych oddala skargę

Uzasadnienie

Naczelnik Urzędu Skarbowego decyzją z dnia "[...]" określił Spółce A z siedzibą w R. zobowiązanie w podatku dochodowym od osób prawnych za okres od dnia 16 sierpnia 2010 r. do dnia 31 grudnia 2011 r. w wysokości 510.327 zł.

Podstawę wydania decyzji stanowiły następujące nieprawidłowości wskazane przez organ I instancji, tj.. zaniżenie przychodu o łączną kwotę 430.450,86 zł poprzez nieuwzględnienie m.in. nieodpłatnych świadczeń dotyczących użyczenia lokalu, budynku socjalno-rekreacyjnego i 14 domków letniskowych, a także zaliczenie do przychodów z działalności gospodarczej kwot wynikających z wystawionych przez B faktur VAT w łącznej kwocie 2.769.912 zł. Ponadto, zdaniem organu I instancji, Spółka zawyżyła niezasadnie koszty uzyskania przychodów o łączną wartość 1.044.739,16 zł m.in. na skutek uwzględnienia kwoty 291.000 zł na podstawie faktury wystawionej przez C oraz na skutek uwzględnienia kwoty 700.000 zł na podstawie faktury wystawionej przez D, pomimo że czynności udokumentowane tymi fakturami nie zostały faktycznie wykonane.

Utrzymując w mocy decyzję organu I instancji, Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w uzasadnieniu decyzji z dnia "[...]" poddał analizie kwestię przedawnienia zobowiązania podatkowego. Wskazując na brzmienie art. 8 ust. 1 i ust. 2a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j.t. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej jako: "u.p.d.o.p.") oraz § 25 umowy Spółki, podniósł, ze pierwszy rok obrachunkowy Spółki obejmował okres od dnia 16 sierpnia 2010 r. do dnia 31 grudnia 2011 r. Zaznaczył, że Naczelnik Urzędu Skarbowego w dniu "[...]" wydał decyzję, którą określił i zabezpieczył przybliżoną kwotę zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych za wskazany okres wraz z odsetkami za zwłokę. Na podstawie tej decyzji w dniu 4 lipca 2017 r. wydano zarządzenie zabezpieczenia, na mocy którego dokonano zajęcia zabezpieczającego wierzytelności z rachunku bankowego. Postanowieniem z dnia "[...]" nadano rygor natychmiastowej wykonalności decyzji wymiarowej, w związku z czym w dniu "[...]" wystawiono tytuł wykonawczy. W konsekwencji zgodnie z art. 154 § 4 pkt 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (j.t. Dz. U. z 2017 r., poz. 1201 ze zm.), zajęcie zabezpieczające przekształciło się w zajęcie egzekucyjne z dniem wystawienia tytułu wykonawczego i tym samym nastąpiło przerwanie biegu terminu przedawnienia z dniem 12 lipca 2017 r. Ponadto stosownie do art. 70 § 6 pkt 4 i art. 70 § 7 pkt 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201 ze zm.) bieg terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego został zawieszony od momentu doręczenia zarządzenia zabezpieczenia do dnia wystawienia tytułu wykonawczego. Dodatkowo, na podstawie art. 70 § 6 pkt 1, art. 70 § 7 pkt 1 i art. 70c Ordynacji podatkowej, pismem z dnia 21 listopada 2017 r., doręczonym w dniu 24 listopada 2017 r., zawiadomiono stronę o zawieszeniu od dnia 6 listopada 2017 r. biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego na skutek wszczęcia postępowania karnego skarbowego. Na skutek powyższego nie doszło do przedawnienia zobowiązania podatkowego, gdyż bieg terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego został przerwany i biegł na nowo od dnia następującego po dniu 12 lipca 2017 r., a następnie uległ zawieszeniu w okresach: od 21 sierpnia do 9 września 2017 r. oraz od 6 listopada 2017 r. do dnia zakończenia postępowania karnego skarbowego.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00