Wyrok WSA w Krakowie z dnia 21 listopada 2018 r., sygn. II SA/Kr 1355/18

Administracyjne postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący SWSA Jacek Bursa po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 21 listopada 2018 r. sprawy ze sprzeciwu E. B. od decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] lipca 2018 roku, znak: [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy oddala sprzeciw

Uzasadnienie

Prezydent Miasta N. S. decyzją nr [...] z dnia 12.04.2018r. znak: [...] orzekł o ustaleniu warunków zabudowy działek nr [...] w obr. [...] m. N. S., na cele realizacji budynku handlowo-usługowego-biurowego przy ul. [...].

Z decyzją tą nie zgodziła się E. B. podnosząc zarzut naruszenia art. 61 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym dalej u.p.z.p. wobec niespełnienia warunku kontynuacji funkcji, a także naruszenia § 7 i 8 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003r. w sprawie sposobu ustalania wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowaniu terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz. U. Nr 164 poz. 1588) poprzez nieprawidłowe ustalenie parametrów wskazanych w tych przepisach oraz naruszenia § 2 pkt 6 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003r. w sprawie oznaczeń i nazewnictwa stosowanych w decyzji o warunkach zabudowy poprzez nieprawidłowe ustalenie liczby miejsc postojowych.

W uzasadnieniu odwołania podano, że budynki T. nie realizują funkcji usługowej, a tylko "biurową". W odniesieniu do parametru wysokości elewacji frontowej, jeżeli w sąsiednich budynkach wysokość ta przebiega tworząc uskok, to należy przyjąć wysokość średnią. Nie znajduje oparcia w przepisach możliwość zwiększenia tego parametru o wysokość ostatniej kondygnacji pod warunkiem cofnięcia jej w głąb w stosunku do lica budynku. Naruszeniem przepisu § 8 rozporządzenia jest przyjęcie parametru wysokości kalenicy głównej według dwóch najwyższych obiektów w OA.