Wyrok WSA w Krakowie z dnia 13 listopada 2018 r., sygn. III SA/Kr 547/18

Pomoc społeczna

|Sygn. akt III SA/Kr 547/18 | [pic] W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 13 listopada 2018 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Ewa Michna (spr.), Sędziowie: WSA Renata Czeluśniak, WSA Hanna Knysiak-Sudyka, Protokolant: Tomasz Famulski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 listopada 2018 r., sprawy ze skargi J. C. działającej przez kuratora T. C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 19 kwietnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania pierwszej instancji skargę oddala.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 28 czerwca 2017 r., III SA/Kr 470/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie uchylił decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z 22 lutego 2017 r. oraz poprzedzającą ją decyzję Wójta Gminy z [...] 2016 r. Decyzją tą Wójt przyznał skarżącej J. C. usługi opiekuńcze od 2 stycznia do 31 grudnia 2017 r. przez 3 dni robocze w tygodniu po 2 godziny dziennie oraz ustalił odpłatność za ww. usługi w wysokości 40 % rzeczywistych kosztów, tj. 6,62 zł za godzinę.

Zdaniem Sądu, organy obu instancji nie wyjaśniły i nie przedstawiły w sposób przekonujący kwestii kluczowej w rozpoznawanej sprawie, a podnoszonej przez skarżącą zarówno w odwołaniu jak i w skardze, tj.: z jakiego względu osoba dotychczas mieszkająca samodzielnie mogła korzystać przez 10 lat z usług opiekuńczych w większym zakresie (5 razy w tygodniu po 2 godziny dziennie), a obecnie, po przebytym udarze mózgu, będąc osobą całkowicie niezdolną do samodzielnej egzystencji - leżącą, cewnikowaną i karmioną sondą - już w takim zakresie tych usług opiekuńczych nie wymagała (wobec przyznania jej tylko 3 razy w tygodniu po 2 godziny dziennie). Zdaniem Sądu, sam fakt zmiany miejsca zamieszkania skarżącej (zabranie przez syna do swego miejsca zamieszkania) nie upoważniał do zmniejszenia świadczonych usług opiekuńczych, tym bardziej, że nie zwiększył się ani krąg osób zobowiązanych do alimentacji, ani organy nie wykazały, aby osoby zobowiązane do alimentacji stały się sprawniejsze (syn skarżącej również miał problemy z samodzielnością - poruszał się o kulach). Sąd jednocześnie stwierdził, że nie ma racji skarżąca podnosząc, że nie prowadzi wspólnego gospodarstwa domowego z synem i synową, u których przebywa. Prowadzenie wspólnego gospodarstwa domowego, uwzględnia faktyczne przebywanie i gospodarowanie, a nie np. okoliczność, gdzie dana osoba jest zameldowana na stałe.