Wyrok WSA w Krakowie z dnia 15 listopada 2018 r., sygn. II SA/Kr 1043/18

Nie można zaakceptować poglądu, zgodnie z którym realizacja zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej stanowi realizację tej samej funkcji co realizacji zabudowy mieszkalnej jednorodzinnej. Zróżnicowanie obu funkcji mieszkaniowych: wielorodzinnej i jednorodzinnej znajduje potwierdzenie w obowiązującym prawie. I tak w przepisie § 2 pkt 1 lit. a) rozporządzenia z 26. 08. 2003 r. w sprawie oznaczeń i nazewnictwa stosowanych w decyzji o ustaleniu lokalizacji celu publicznego oraz w decyzji o warunkach zabudowy (Dz. U. 2003 nr 164, poz. 1589) wskazano, że ustalenia dotyczące rodzaju zabudowy mieszkaniowej zapisuje się jako zabudowę mieszkaniową jednorodzinną i zabudowę mieszkaniową wielorodzinną. Z kolei, definicja legalna budynku mieszkalnego jednorodzinnego zawarta w przepisie art. 3 pkt 2a ustawy Prawo budowlane (Dz.U. z 2018 r., poz. 1202 ze zm.), stanowi, że za taki budynek uważa się budynek wolnostojący, albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nie przekraczającej 30 % powierzchni całkowitej budynku. Zatem tylko tego rodzaju budynek może stanowić kontynuację funkcji i cech zabudowy jednorodzinnej wyrażonej w art. 61 ust. 1 pkt 1 u.p.z.p. zasady "dobrego sąsiedztwa".

Teza od Redakcji

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Magda Froncisz Sędziowie : Sędzia WSA Jacek Bursa Sędzia WSA Krystyna Daniel (spr.) Protokolant: Maksymilian Krzanowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 listopada 2018 r. sprawy ze skargi K. I. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] maja 2018 r. znak: [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącego K. I. kwotę 997 zł (słownie: dziewięćset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.