Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 13 listopada 2018 r., sygn. I SA/Gd 630/18

Podatkowe postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Alicja Stępień (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Krzysztof Przasnyski, Sędzia WSA Ewa Wojtynowska, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Claudia Kozłowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 13 listopada 2018 r. sprawy ze skargi G. T. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 9 kwietnia 2018 r., Sygn. akt [...] w przedmiocie umorzenia zaległości w opłacie za gospodarowanie odpadami komunalnymi oddala skargę.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 7 sierpnia 2017 r. G.T. zwróciła się do Prezydenta Miasta o umorzenie zaległości w opłacie za gospodarowanie odpadami komunalnymi. Wnioskodawczyni wyjaśniła, że od momentu powstania obowiązku wnoszenia opłaty za gospodarowanie odpadami (lipiec 2013 r.) odpady nie były odbierane z jej nieruchomości. Wskazała ponadto na swoją ciężką sytuację - jej jedynym źródłem utrzymania jest emerytura w wysokości 995 zł, ma inne zobowiązania egzekwowane przez komornika, jest osobą schorowaną (cukrzyca, hiperholesterolemia, niewydolność krążeniowa kończyn dolnych), nie ma środków na wykupienie leków.

Decyzją z dnia 7 grudnia 2017 r. Prezydent Miasta odmówił G.T. umorzenia zaległości w opłacie za gospodarowanie odpadami komunalnymi.

Pismem z dnia 5 stycznia 2018 r. G.T. wniosła odwołanie od decyzji organu pierwszej instancji. Skarżąca wskazała, że niezasadnie obciążono ją opłatą za gospodarowanie odpadami, ponieważ odpady nie są odbierane z jej nieruchomości.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze, decyzją z dnia 9 kwietnia 2018 r. utrzymało w mocy decyzję organu pierwszej instancji.

W uzasadnieniu wskazano, że w niniejszej sprawie skarżąca G.T. obciążona jest obowiązkiem wniesienia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi. Obowiązek ten wynika z decyzji Prezydenta Miasta z dnia 5 października 2015 r., nr [...], oraz decyzji Prezydenta Miasta z dnia 12 grudnia 2014 r., nr [...]. G.T. nie wniosła odwołania od tych decyzji i stały się one ostateczne. Kwestią sporną jest natomiast zastosowanie ulgi w spłacie zaległości w opłacie za gospodarowanie odpadami komunalnymi. Stwierdzono, że obowiązek wnoszenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi wynika z art. 6h ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (tekst jedn. Dz. U. z 2017 r., poz. 1289). W przypadku nieruchomości, na których zamieszkują mieszkańcy obowiązek ponoszenia opłaty powstaje za każdy miesiąc, w którym na nieruchomości zamieszkuje mieszkaniec (art. 6i ust. 1 ustawy). Wysokość opłaty ustalana jest w drodze samoobliczenia - właściciel nieruchomości składa do wójta, burmistrza albo prezydenta miasta deklarację o wysokości opłaty, w której podaje m.in. dane niezbędne do określenia wysokości opłaty oraz wysokość opłaty (art. 6m ust. 1 i ust. 1a). W razie niezłożenia deklaracji albo uzasadnionych wątpliwości co do danych zawartych w deklaracji wójt, burmistrz albo prezydent miasta określa w drodze decyzji wysokość opłaty (art. 6o ust. 1). W sprawach dotyczących opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi stosuje się przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2017 r. poz. 201), z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują wójtowi, burmistrzowi lub prezydentowi miasta, a w przypadku przejęcia przez związek międzygminny zadań gminy, o których mowa w art. 3 ust. 2 zakresie gospodarowania odpadami komunalnymi, w zakresie opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi, które stanowią dochód związku międzygminnego - zarządowi związku międzygminnego (art. 6 q ust. 1 ustawy).